Balladyna i Alina są bohaterkami dramatu Juliusza Słowackiego.
Obydwie siostry były piękne, dlatego też księciu Kirkorowi tak trudno było podjąć decyzję o wyborze jednej z nich. Starsza z sióstr to piękna brunetka o jasnej cerze. Złotowłosa Alina o różanej twarzy znacznie różniła się od Balladyny. Jej fiołkowe i wesołe oczy były przeciwieństwem czarnych jak węgiel i tajemniczych oczu siostry.
Kirkora z pewnością pociągała tajemniczość Balladyny, a z drugiej strony ujmowała go prostota i czułość Aliny. Poznając bliżej siostry, można dostrzec, że tylko jedna z nich ma dobry charakter.
To właśnie czułe serce Aliny sprawiło, że była gotowa poświęcić wszystko dla matki i siostry. Wolała wyrzec się miłości Kirkora i sławy, niż pozostawić starą matkę. Dzięki swojej pracowitości mogła być pomocą dla starej wdowy, a uczciwa natura nie pozwoliłaby jej nigdy kogokolwiek okłamać.
Zupełnie inna była obłudna Balladyna, która ciągle dopuszczała się oszustw. Gdy o wschodzie słońca siostry zaczynają zbierać maliny, Balladyna ociąga się, myśli, jak oszukać Alinę i zwyciężyć. Kiedy Balladyna uświadamia sobie, że to nie ona, lecz jej siostra zostanie nagrodzona, nie może się z tym pogodzić. Jej lenistwo i egoizm, a także życie kosztem najbliższych doprowadzają do tragedii. Opętana zazdrością Balladyna zaczyna zachowywać się jak osoba chora psychicznie. Żąda oddania dzbanka z malinami, grozi Alinie, że ją zabije. W końcu realizuje swe groźby i dopuszcza się zabicia swojej własnej siostry
Myślę, że wzorcem do naśladowania jest Alina, ideał kobiety pięknej, dobrej i szlachetnej. Natomiast postępowanie Balladyny jest godne potępienia. Uważam, że gdyby Kirkor od razu, w chacie wybrał jedną z córek wdowy, nie doszłoby do tej tragedii i książę żyłby szczęśliwie.
