„Jeden ogień, drugi woda, chcąc pogodzić czasu szkoda” – jest to zdanie Wacława na temat Cześnika i Rejenta, głównych bohaterów „Zemsty” Aleksandra Fredry. Czy tak rzeczywiście było?
Cześnik jest starym kawalerem, który liczy na posag żony. Natomiast Rejent jest wdowcem w sile wieku. Raptusiewicz w przeciwieństwie do Milczka jest biedny. Rejent posiada duży majątek: wieś i połowę zamku.
Cześnik jest człowiekiem gwałtownym, porusza się szybko i żwawo. Mocno gestykuluje, często krzyczy. Rejent zachowuje się zupełnie inaczej. Jest bardzo opanowany i powściągliwy w ruchach. Mówi wolno, wyraźnie i cicho. Jednym słowem jest flegmatykiem.
Cześnik wyróżnia się zapalczywością i porywczością. Jest wybuchowy, w każdej chwili gotów do rękoczynu. Podejmuje nagłe, nieprzemyślane decyzje. Jednak posiada też wiele zalet. Jest gościnny, wesoły, otwarty, szczery, oraz rozczulająco nieśmiały wobec kobiet. Natomiast u Rejenta trudno dopatrzeć się jakichkolwiek zalet. Jest skryty, skąpy, obłudny w stosunkach z ludźmi. Odznacza się zawziętością i nieustępliwością. Udaje świętoszka.
Wiele o nich mówią już nam same ich nazwiska. Raptusiewicz wskazuje, że Cześnik jest człowiekiem raptownym. Nazwisko Milczek wskazuje, że Rejent jest cichy, spokojny i ugrzeczniony.
Mimo tylu różnic, łączą ich też pewne podobieństwa. Obaj są przekonani o wyższości nad reprezentantami innych klas społecznych. Odznaczają się szlachecką butą. Są hardzi i dumni. Żyją w poczuciu bezkarności. Obaj pragną zgromadzić jak największy majątek.
Zdanie Wacława na temat różnicy dwóch skłóconych sąsiadów, Cześnika i Rejenta, nie jest do końca prawdą. Oczywiście, pod wieloma względami różnią się od siebie, jednak kilka cech mają wspólnych.
