Rejent Milczek i Cześnik Raptusiewicz – już same przydomki wskazują na charaktery tych dwóch bohaterów „Zemsy” Fredry.
Szlachcice różnią się wszystkim: wyglądem zachowaniem temperamentem i stylem życia.
Milczek jest ojcem Wacława, natomiast Cześnik prawnym opiekunem swojej synowicy Klary.
Rejent ma około sześćdziesięciu lat. To bogaty, wykształcony właściciel kilku wsi. Cześnik jest właścicielem tylko połowy zamku i w przciwieństwie do Rejenta niewykształconym mężyzną w średnim wieku.
Milczek ubiera się na czarno (jest wdowcem). Nosi kaftan i wysokie buty. Jego czoło przysłania długa grzywka.
Raptusiewicz jest nierozgarnięty. Ubiera się niedbale. Śniadania jada „w białym żupanie, bez pasa, w szlafmycy”. Mężczyzna nie przywiązuje większej uwagi do wyglądu.
Pod względem charakterów szlachciców można porównać do żywiołów: ognia- Cześnika i wody – Rejenta.
Pierwszy to rozgadany raptus, który mówi (a raczej krzyczy) to co myśli nie zważając na uczucia innych („A, bezbożny ty języku! I tyrkotny i kłamliwy”) Jest niezwykle energiczny.
Swą energię wyładowywuje najczęściej uderzając pięścią w stół. Podczas rozmowy nie panuje nad emocjami, co najczęściej prowadzi do sięgnięcia po szablę.
Rejent jest flegmatycznym milczkem. Wszystko co robi – robi powolnie. Jest bardzo powolny i opanowany.
W przeciwieństwie do Cześnika lubi knuć za plecamy swych „ofiar”. W rozmowie używa zdrobnień przeplatanych z pogróżkami (\”pan jak piórko z tąd wyjedzie”) oraz słownictwa łacińskiego („fugas chrustas”, „tantana”) – chce podkreślić swoje wykształcenie.
Cześnik zawsze zaczyna kłótnię. Bezsensownie wrzeszczy na sąsiada co świadczy o jego poziomie
wykształcenia oraz gwałtowności. Ten szlachcic to bujbuczny, spontaniczny prostak.
Rejent ppotrafi podstępem podczas rozmowy przeciągnąć rozmówcę na swoją stronę, tak jak to było w przypadku Papkina. Świadczy to o jego sprycie i umiejętności przemawiania, co
wiąże się z wykształceniem.
Cześnik Nie szanuje prawa, ale przestrzega obyczajów szlacheckich i jest wierny tradycji. Nieśmiały wobec kobiet, wysłał Papkina aby oświadczyć się Podstolinie.
Milczek to fałszywie pobożna osoba.
Bez przerwy używa przysłowia „niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba\”. Jest to tylko wymówka, gdy coś mu się nie udaje. Raptusiewicz natomiast nadużywa zwrotu „mocium panie”
Cześnik jest sprytny. Jego spryt i zuchwałość ujawniają się podczas przygotowania listu, którego napisanie zleca Dyndalskiemu.
Bohaterowie przedstawieni zostali na zasadzie kontrastu. To dosłownie czerń i biel.
Mimo tylu sporów tworzą oni doskonałą parę. Mimo wielu wad są oni zabawni. To właśnie kontrast odgrywa istną rolę w komiźmie omawianej lektury.
Do gustu przypadł mi Rejent. Jest on wykształcony, i inteligentny a także spokojny. We współczesnym świecie wykształcenie i umiejętność opanowanie emocji to podstawa.
