Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek są głównymi bohaterami komedii Aleksandra Fredry pt. „Zemsta”. Mieszkają oni w jednym zamku, a mimo to, pałają do siebie wielką nienawiścią. Nieustannie się ze sobą kłócą, nawet jeżeli nie mają ku temu większego powodu. Usprawiedliwienie na to można znaleźć, jeśli bliżej przyjrzymy się cechom ich postaci, które, nie licząc drobnych wyjątków, całkowicie się od siebie różnią.
Cześnik jest starym kawalerem. Pochodzi ze szlacheckiego rodu, jednakże nie opływa w dostatki – jedyny jego majątek to zamek bratanicy, której jest prawnym opiekunem. Rejent, jako przeciwieństwo swojego sąsiada, dorobił się dużych pieniędzy, piastując stanowisko w sądownictwie. Ponadto, jest owdowiałym ojcem Wacława. Filigranowa budowa ciała Milczka kontrastuje z wysoką i tęgą sylwetką Raptusiewicza, któremu, mimo potężnej postury, doskwiera wiele chorób.
Rejent ze względu na wykonywany zawód, posiada wykształcenie, co z całą pewnością widać po jego wypowiedziach. Mówi cicho, spokojnie i słodko, ze złożonymi na piersiach rękami, zupełnie inaczej niż Cześnik, który uwidacznia wszystkie swoje emocje, ruszając się bardzo energicznie. Co więcej, Cześnik, jako niewykształcona osoba, nie dysponuje zbyt szerokim zakresem słów i nie wysila się na budowanie długich zdań. Natomiast obaj panowie mają swoje ulubione powiedzonka, które często wplatają w swe wypowiedzi. W przypadku Milczka – „niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba”, a u Raptusiewicza – „mocium panie”.
„Cześnik burda”, „Cześnik wulkan, aż niemiło” – tak charakteryzują pokrótce jego usposobienie Rejent i Papkin, ponieważ taki właśnie Raptusiewicz jest. Już samo nazwisko, utworzone od słowa „raptus” daje pojęcie o jego cholerycznym temperamencie. Cześnik przy swojej awanturniczej i nieobliczalnej osobowości oraz czerstwym wyglądzie wzbudza respekt i strach wśród otaczających go ludzi. Cechuje go szczerość, prostolinijność i mimo porywczej natury, w stosunku do kobiet pozostaje nieśmiały.
„Słodki, cichy, z kornym licem, ale z diabłem, z diabłem w duszy” – taki opis Rejenta idealnie ukazuje jego główną przywarę – hipokryzję. Całe jego postępowanie, spokój, uprzejmość i pobożność są pozorne, ponieważ w rzeczywistości Milczek skupia się przede wszystkim na tym, jak się wzbogacić, nie licząc się w ogóle z innymi. W realizowaniu swoich niecnych planów z pewnością pomaga mu jego inteligencja.
Niewiele jest rzeczy, które łączą obu panów. Na pewno do takiej możemy zaliczyć miejsce zamieszkania. Prócz tego, zarówno tęgiego szlachcica, jak i cherlawego urzędnika, wyróżnia wielki upór i konsekwencja w dążeniu do celu. Obydwoje są typowymi przedstawicielami czasów saskich – szanują tradycje szlacheckie i staropolską gościnność.
Zestawienie dwóch zupełnie różniących się od siebie charakterów Cześnika i Rejenta daje nierzadko sytuacje komiczne. Mimo iż, bohaterowie”Zemsty” nie mogą być wzorami do naśladowania, wzbudzają naszą sympatię, a szczęśliwe zakończenie daje nadzieję, że większość ich negatywnych cech była tylko wynikiem sąsiedzkiej kłótni.
