Robinson Cruzoe urodził się w Anglii, w mieście Yorku. Ojciec pragnął, by został prawnikiem, lecz chłopiec od najmłodszych lat marzył o włoczędze po świecie. Jako młoldzieniec opuścił potajemnie dom rodzinny i zaciągnął się na statek.
Podczas pobytu na bezludnej wyspie doświadczał uczuć od rozpaczy do radości i zachwytu. Ten młody,odważny,trochę lekkomyślny i ciekawy świata młodzieniec musiał poradzić sobie w zupełnie nowych warunkach. Bardzo pomocne okazały sięe zdobyte wcześniej umiejętności oraz niezwykła zręczność. Poprzednie przygody sprawiły, ze był wytrzymały, zaradny i sprytny.
Przez pierwsze lata pobytu na wyspie Robinson zajęty był urządzaniem swojego samotnego życia. Bardzo odczuwał brak ludzkiej istoty, z którą mógłby porozmawiać. Rozpaczał, gdy zobaczył oddalający się statek, który go nie zauważył. Zrozumiał, że może już nigdy nie zobaczy swoich rodziców i rodzinnego miasta.
Początkowo bał się dzikich zwietząt, a największy strach opanował go, kiedy zobaczył ludożerców. Robinson był przerażony nieludzkim zachowaniem się dzikusów.
Po spotkaniu z Pietaszkiem Robinson zajął się cywilizowaniem przedstawiciela dzikiego plemienia. Stosunek Europejczyka do Piętaszka nie był typowy, gdyż wówczas biali ludzie nie żywili do Murzynów przyjaznych uczuć.
W kontaktach z Piętarzkiem Robinson okazywał wiele cierpliwości, wyrozumiałości i dobroci. Otoczył go serdeczną opieką i przywiązał się do chłopca.
28 lat spędził Robinson na wyspie. W młodości marzył o podróżach, o wielkich przygodach. Jego marzenie spełniło się.Pobyt na bezludnej wyspie był tą wielką przygodą, a zarazem trudną lekcją życia. Silne cechy charakteru, takie jak: odwaga.wytrwałośc, pracowitość i zręczność, pozwoliły mu przetrwać.
