Bohater książki pt. ”Stary człowiek i morze” Santiago mieszkał niedaleko Hawany na Kubie. Miał on około siedemdziesięciu lat. Jego żona zmarła przez, co starzec był bardzo samotny. Pasjonował się baseballem oraz rybołówstwem. Ostatnio znalazł sobie też przyjaciele Manddigiego, z którym przez czterdzieści dni łowił ryby.
Starzec był wysokim i dość kościstym mężczyzną, a jego ciało było spalone od słońca. Twarz miał pooraną oraz miewał gruzdy po niezłośliwym raku. Mimo swojego wieku jego oczy były koloru morza i pełne nadziei. Santago chodził boso, a jego ubranie było już znoszone, lecz mimo wszystko był człowiekiem bardzo zdrowym jak na swój wiek.
Charakteryzował się miłym usposobieniem – we wszystkich wzbudzał sympatię. Gdy coś stanęło mu na drodze do realizacji własnych celów, wykazywał niezwykły opór. Miał nadzieję, że wszystko dobrze się skończy. Był bardzo odważny, co świadczy o tym, że zmierzył się z dużo silniejszymi od niego rekinami. Wobec chłopca stał się troskliwy przekazując mu swoją wiedzę. O tym, że był cierpliwy, zawzięty i bardzo uparty świadczyło przede wszystkim to, że po wielu dniach łowienia ryb gdy nic nie złowił miał cierpliwość, aby robić to dalej. Santiago szanował przyrodę i lubił żartować, za co cenili go ludzie.
W moim odczuciu Santiago to stary poczciwiec, który jeszcze raz chce pokazać innym, na co go stać. Stara się zrozumieć świat, a jego życie nie należy do najłatwiejszych. Zawsze jednak potrafi znaleźć coś dobrego i tym zachowaniem budzi w nas podziw oraz inspiruje.
