W kasiążce Paula Coelho pt. „Alchemik” głównym bohaterem jest Santiago – pasterz owiec. Opuścił rodzinny dom i podróżował po słonecznej Andaluzji (Hiszpanii) ze stadem owiec. O miejscu jego urodzenia wiadomo zaledwie tyle, że pochodził z miasta nieopodal starego zamku.
O jego wyglądzie zewnętrznym nie możemy powiedzieć zbyt wiele. Domyślać możemy się, że był młodzieńcem o urodzie hiszpańskiej.
Santiago otrzymał solidne wykształcenie. Świadczy o tym cytat:
„Do szesnastego roku życia pobierał nauki w seminarium. Rodzice chcieli uczynić z niego księdza, co byłoby powodem do dumy dla prostej, wiejskiej rodziny, która podobnie jak jego owce pracowała jedynie na chleb i wodę. Studiował łacinę, hiszpański i teologię”. Santiago zawsze posiadał przy sobie książkę, najlepiej grubą, aby móc ją długo czytać. Ludzi dziwiło, że pasterz był oczytany i wykształcony. Świadczą o tym słowa córki handlarza, któremu chłopak sprzedawał owcze runo:
„- Gdzie nauczyłeś się czytać? – spytała w pewnej chwili dziewczyna.
– Tam, gdzie wszyscy – odpowiedział – w szkole.
– Skoro umiesz czytać to dlaczego jesteś tylko pasterzem?”
Z wykształceniem, jakie posiadał mógł zostać dyplomatą, urzędnikiem lub nauczycielem. Santiago nie tego w życiu pragnął. Wbrew woli rodziców i opiekunów wybrał życie w ciągłej podróży. Wyjaśnieniem dla jego postępowania jest fragment książki:
„od dziecka marzył o poznania świata i to właśńie było dla niego o niebo ważniejsze niż poznanie Boga i ludzkich grzechów. Pewnego popołudnia, kiedy odwiedził domrodzinny, zebrałsię na odwagę i oświadczył ojcu, że nie chce być księdzem. Chce podróżować”.
Ta decyzja ukazuje jedną z cech charakteru głównego bohatera – odwagę. Przeciwstawił się woli rodziców, aby budować własną legendę i osiągnąć życiowy cel. Santiago byłchłopcem zdecydowanym, pomysłowym i pracowitym, co uczyniło go dobrym handlarzem. Podczas pracy u sprzedawcy kryształów zreformował sklep i przywrócił mu dawną sławę:
„- Powinniśmy częstować herbatą ludzi, którzy wchodzą na wzgórze – zaproponował.
– W okolicy sporo jest miejsc, gdzie można napić się herbaty – odparł sprzedawca
– My możemy ją podawać w kryształowych naczyniach. W ten sposób ludzie docenią aromat herbaty i zapragną kupić kryształy. Gdyż człowieka najbardziej urzeka piękno. Cechy charakteru Santiago i jego nastawienie do świata zmieniają się w miarę żbliżania się do upragnionego skarbu, ale nie wszystkie. Należy zauważyć, że przed podróżą pasterz był nieco zakłamany. Mówił w taki sposób, aby uniknąć swojeą niewiedzą. Podobnie zachowywał się podczas spotkania z Melhizedechem – Królem Salem:
„- Wobec tego, powiedzmy, ze ja urodziłem się w Salem. pasterz nie miał pojęcia,gdzie leży Salem, ale wolał nie pytać, by przypadkiem nie wyszła na jaw jego niewiedza. Przez chwile patrzył na plac”. Santiago nauczył się słuchać głosu serca i zapamiętał słowo alchemika:
„- Bo tam, gdzie będzie twoje serce, będzie i twój skarb”. Chłopiec posiadał również złe cechy. Był nieostrożny, za bardzo ufał ludziom, przez co stracił pieniądze na Czarnej Ziemi.
Santiago uwierzył we własną legendę i pokonał trudy życia, żeby odnaleźć skarb.
