ęStaś Tarkowski to główny bohater powieści Henryka Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy”.Urodził się i wychował w Port-Saidzie pod opieką ojca – Polaka, który pracował przy budowie Kanału Sueskiego. Matka chłopca – Francuzka zmarła przy jego urodzeniu. Chłopiec Był dobrze zbudowany.Od swoich rówieśników był wyższy i silniejszy. Doskonale strzelał, pływał i jeździł konno. ęBył bardzo zdolny co przyznawali mu nawet jego nauczyciele. Sprawiał radość ojcu przynosząc wymarzone świadectwa. Uczył się chętnie i łatwo. Miał zdolność do nauki języków, poza polskim, angielskim i francuskim sam wyuczył się języków takich jak arabski, murzyński ki-swahili. Bardzo dobrze znał geografię Afryki. Interesował się polityką, dobrze widział kim jest Mahdi, o co i z kim prowadzi wojnę. Radził sobie w nowych zaskakujących sytuacjach tak jak np. gdy wpadł na pomysł ze zrobieniem latawców z prośbą o pomoc.Staś był chełpliwy i zarozumiały. Czuł się dorosły bo miał 14 lat, a Nel traktował pobłażliwie i wywyższał sie. ęPorwanie, a później samodzielne wędrowanie po dzikiej Afryce zmieniło jego charakter. W czasie podróży Staś zrozumiał własną słabość wobec potęgi przyrody, złych ludzi, chorób, cierpienia i śmierci. Był również odważny. Zabił Gebhra, Chamisa i lwa.Przeciwstawił się Mahdiamu, Prubował uwolnić się i nel z niewolli.Był rozważny i przewidujący , ponieważ Przygotował spruchniałe drzewo do mieszkania. Oszczędzał naboje w pistolecie, bo wiedział ze w kazdej chwili mogą mu sie one przydać.Kolejną jego cechą było poświęcenie. Oddał Nel swoją wodę chociaż był równierz bardzo spragniony. Przyjął na siebie kary zamiast Nel. Staś był również chonorowy. Nie strzelił Idrysowi w plecy. Ostatnią jego cechą którą wymienię jest Wrażliwość i uczuciowość. Dzielny chłopiec przetrwał bicie przez arabów. Przeżywał chorobę nel i ulegał jej prożbą.Moim zdaniem Staś był wspaniałym chłopcem, wzorem do naśladowaniia. Jego postawa była godna podziwu.
