Sture był chłopcem niewysokim, ale dobrze zbudowanym.
Miał lnianowłosą czuprynę, szczere oczy i twarz, która rozpromieniał uśmiech.
Codziennie wstawał jako pierwszy, zapałał ogień pod kuchnią żeby ogrzać dom, doił krowy, także je karmił i poił, a również oporządzał resztę zwierząt.
Do szkoły miał osiem (8) kilometrów, które codziennie musiał pokonywać piechotą.
Kiedy poszedł do gimnazjum musiał pokonywać aż dwadzieścia (20) kilometrów.
A gdy codziennie szedł do szkoły zdejmował buty i koszulkę by ich nie poniszczyć, więc można wywnioskować, że chłopiec był też oszczędny, wrażliwy a przede wszystkim
był bardzo uzdolnionym uczniem.
Chłopiec, także wynalazł różne rzeczy jak, np. pompę napędzaną wiatrem, która dostarczała wodę do mieszkania, a także zbudował prądnicę i pług.
Sture był sympatyczny, uczciwy, skromny i mądry, i wysportowany, a także umiał się wywinąć sytuacji,
gdy starsi chłopcy chcieli go pobić Sture był wtedy Modig – czyli dzielny bo kiedy Sture „(…) skacze jak królik, tryka jak kozioł i biega rączo niczym jeleń.
Przyciśnięty do muru wyślizgiwał się jak wąż, drapał jak kot i kopał jak muł „.
Chłopiec też jest pomocny, jest optymistą, radosny serdeczny i życzliwy.
Można powiedzieć, że Sture jest chodzącym ideałem.
Moim zdaniem jak wspomniałam w poprzednim zdaniu Sture jest chodzącym ideałem
dla tego chłopca nie istnieją rzeczy nie możliwe a jego postawa jest godna podziwu sama chciałabym
być tak utalentowana jak on.
Jego poziom inteligencji jak dla mnie wykracza po za normę,
aż się wierzyć nie chcę, że chłopiec, który wychowuje się na farmie
wśród zwierząt i pięknej przyrody może skończyć jako, np. największy uczony.
Sture jest wielką inspiracją dla wielu dzieci, młodzieży i dorosłych oby jak najwięcej osób skończyło tak jak Sture Modig .
Ola. 🙂
