Urszulka była ukochanym dziecięciem rewelacyjnego, polskiego poety epoki renesansu, Jana Kochanowskiego. Rodzice bardzo dbali o jej wygląd, dlatego też cały czas chodziła ubrana w sukienki z falbankami, które własnoręcznie szyła jej matka. Dziewczyna zazwyczaj też w swe długie włosy miała powszczepiane przeróżne wstążeczki i kokardki.
Urszulka sprawiała, że dom państwa Kochanowskich tętnił życiem i radością.
Cytaty: „Tyś za wszytki mówiła, za wszytki śpiewała, wszytkiś w domu kąciki zawżdy pobiegała” (…) „I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając”.
Dziewczynka również wykazywała się posłuszeństwem, pracowitością, skromnością. Bardzo kochała rodziców, dlatego też ze wszystkich sił starała się im pomóc, troszczyła się o nich.
Cytat: „Nie dopuściłaś nigdy matce się frasować Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować”.
Urszulka była uzdolnionym dzieckiem, której talenty budziły zachwyt u rodziców – najbardziej u Jana Kochanowskiego, który wróżył jej owocną przyszłość pisarki. Rymowała, śpiewała. Była inteligentna, roztropna oraz bogobojna. Co dzień modliła się za swoich rodziców oraz przed
posiłkami.
Cytaty: „Nigdy ona po ranu karmie nie wspomniała, Aż pierwej Bogu swoje modlitwy oddała. Nie poszła spać, aż pierwej matkę pozdrowiła I zdrowie rodziców swych bogu poruczyła”
Zawsze z wielką radością witała ojca, kiedy wracał w podróży.
Cytat: „Zawżdy przeciwko ojcu wszytki przebyć progi Zawżdy się uradować i przywitać z drogi.”
Uważam, że ta dwu i pół letnia dziewczynka była ogromną radością dla swoich rodziców, którzy wraz z jej odejściem pogrążali się w okropnym smutku i żałobie. Jan Kochanowski nie mogąc dłużej dusić w sobie całego żalu oraz goryczy napisał zbiór trenów, poświęconych pamięci swojej córeczki Urszulki, które teraz poruszają każdego, kto je czyta. Widać w nich ogromną rozpacz po stracie ukochanego dziecka, która chwyta za serce.
