Na podstawie analizy podanego fragmentu i znajomości całego utworu scharakteryzuj Wertera. Zwróć uwagę na rolę miłości i literatury w życiu bohatera oraz jego stosunek do natury.
Głównym bohaterem utworu J. W. Goethego pt.: „Cierpienia młodego Wertera” jest Werter. Werter to młody człowiek niezwykle inteligentny, posiadający romantyczną duszę. Najważniejszą wartością w jego życiu jest miłość.
Głównego bohatera poznajemy, gdy wyjeżdża na wieś, aby uciec przed przygodową miłością i jej konsekwencjami. Ucieka on przed „zalotami” siostry Lotty, Leonory. Był to człowiek sentymentalny z ogromnymi uczuciami. Lubił przebywać w towarzystwie, bawić się. Lecz nadzwyczaj kochał Lottę i jej towarzystwo.
Werter był wrażliwym romantykiem. Wyjazd na wieś miał mu przynieść upragnioną ciszę i spokój gdzie podczas pobytu mógł w samotności i skupieniu przemyśleć cel swojego życia. Kochał przyrodę więc osiedlił się w leśniczówce położonej w Wahlheim. Ze zdumieniem podziwiał otaczającą go przyrodę, zachwycał się jej pięknem. Zdaniem Wertera przyroda jest dobrem dla ludzi od Boga, ponieważ dzięki niej można wszystko przemyśleć.
Przytoczony fragment opisuje nam różne stany uczuciowe romantyka. Wydają się bardzo zmienne, ponieważ Werter to osoba wrażliwa emocjonalnie. Był bardzo dumny, że może mieszkać tak blisko swej ukochanej Lotty, ponieważ dzieliło go niespełna pół godziny drogi. Miejsce te nazwał: „położone blisko nieba”. Chętnie pokonywał piesze wędrówki przy tym podziwiał otoczenie.
Poza naturą bardzo bliska jest mu sztuka i literatura, która od zawsze pełniła w życiu Wertera ważną rolę. W przedstawionym fragmencie można dostrzec zmienność nastroju młodzieńca. Uwielbiał czytać Homera czy też Osjana. W tej oto literaturze znajdował ukojenie, uspokojenie emocjonalne związane z miłością do Lotty. Natura zachwycała go tak bardzo, że czuł się człowiekiem spełnionym, nie potrzebował zapisywać swoich myśli na papier.
Werter był człowiekiem samotnym i niedocenionym przez otoczenie. Czuł się wyobcowany, nie potrafił znaleźć „bratniej duszy”. Lubił zawierać nowe znajomości. Nadzwyczaj kochał dzieci, bawił się z nimi. Towarzystwo dzieci jest mu najbliższe.
Mimo dobrego kontaktu z otoczeniem uważał, że ludzie go nie rozumieją. Marzył i tęsknił za lepszym życiem w którym mógłby realnie stąpać po ziemi, być konsekwentnym w swych działaniach.
Lotta wydaje mu się być najpiękniejszą i najwspanialszą kobietą na świecie. Jest ona zaręczona. Werter postanawia pogodzić się z losem i zaprzyjaźnić z jej rodziną. Spotkania z ukochaną prowadzą do rozkwitu jego uczuć, dlatego też na stałe osiedlił się w leśniczówce. Wybrankę obdarzał wielkim uczuciem, fascynuje się przeżyciami, ktore odczuwa podczas rozmowy z nią, wierzy też, że Lotta żywi do niegogłębsze uczucia.
Niestety pewnego dnia miłość Wertera zostaje zachwiana. Powraca Albert, którego żoną zostać Lotta. Werter zaprzyjaźnia się z Albertem, aby móc być blisko swej wybranki serca. Jednak po pewnym czasie bohater zaczyna cierpieć z powodu odrzucenia przez Lottę. Werter w rozmowie z Albertem wyznaje swe uczucia i chęć popełnienia samobójstwa.
Werterowi nie udaje się przetrwać rozetek miłosnych. Czuje się bardzo źle i postanawia opuścić Walheim. Zmiana otoczenia, ciężka praca sprawia, że popada w depresję.
Werter to romantyczny indywidualista. Idealizował otaczający go świat. Był jednak mądrym i lubianym młodzieńcem, lecz nieszczęśliwie zakochanym. Próbuje ukształtować swój charakter, dlatego osiedlił się na wsi by wyciszyć swą duszę. Prowadząc proste życie, unika cywilizacji, która według niego jest źródłem zła. Skłócony z rzeczywistością Werter, popada w depresją i cierpi na nieuleczalny pesymizm, niepogodzenie się ze światem.
