Na podstawie analizy podanego fragmentu i znajomości całego utworu acharakteryzuj Wertera. Zwróć uwagę na rolę miłości i literatury w życiu bohatera oraz jego stosunek do natury.
Werter to młody mężczyzna pochodzący z rodziny mieszczańskiej. Od czasu poznania Lotty ubiera się w niebieski frak z żółtą kamizelką. Jest typowym romantykiem szukającym sensu życia. Nie jest realistą, żyje marzeniami. Buntuje się przeciw wszystkiemu co stanie na jego drodze. Nadmiernie uczuciowy, nieszczęśliwie zakochany. Interesował się literaturą, muzyką i malarstwem. Posiadał wiele talentów, m.in. malował, rysował oraz doskonale tańczył. Mimo, iż był wykształcony, praca zawodowa nie dawała mu pełnej satysfakcji. Zdecydowanie lepiej odnajdywał się na spotkaniach towarzyskich. Jako człowiek oczytany nie miał problemów z prowadzeniem ciekawych i wciągających rozmów, a także potrafił świetnie dogadywać się z dziećmi.
Miłość była najważniejszą cnotą w jego życiu. Jednak nie miał on szczęścia, zawsze lokował swoje uczucia w niewłaściwych kobietach. Od pierwszego wejrzenia zakochał się w Lotcie, choć wiedział, że dziewczyna jest już zaręczona. Stała się ona dla niego uosobieniem anioła, idealizował ją, a jej zalety podnosił do rangi boskiej, uważał za swoją drugą połowę i bratnią duszę. Miłość do kobiety, możliwość przebywania w jej towarzystwie, wprowadzała Wertera w stan prawdziwego szczęścia. „[…] bowiem dzieli mnie to od Lotty jeno pół godziny drogi, tutaj żyję sam ze sobą i z niewysłowionym szczęściem, najwyższym jakiego doznawać może człowiek” Często rozmyślał również nad swoimi uczuciami. Swoją miłość stawiał ponad wszystko. Uważał, że jego uczucie jest wyjątkowe i że nikt nie pokochał i nie pokocha Lotty tak jak on. Jednak mimo to Werter nie walczył o uczucia ukochanej, był pogodzony z sytuacją w której się znajdował, mimo iż była ona niekorzystna dla niego. Powoli jednak miłość do dziewczyny coraz bardziej zaczęła wpływać na jego psychikę, działała destrukcyjnie i wyniszczała go emocjonalnie. Nie mógł zaspokoić wewnętrznego pragnienia bycia z ukochaną. Jednocześnie zdawał sobie sprawę z tego, że niszczy małżeństwo Lotty i Alberta. Dlatego jedynym rozwiązaniem jakie przyszło mu do głowy było samobójstwo, które w końcu popełnił.
Werter zachwycał się również poezją. Uwielbiał Homera (” rwęw ogrodzie gospody groch cukrowy, potem siadam i łuskam go, czytając przy tym Homera”), Szekspira, czytał także Biblię. Poprzez literaturę zmieniał się wewnętrznie. Homer oddziaływał na niego kojąco. Łagodził i uspokajał silne porywy serca. Często nawet bohater utożsamiał się z postaciami homeryckimi. Gdy zakochał się w Lotcie, sięgnął po „Pieśni” Osjana- książkę, której towarzyszy atmosfera żalu i melancholii przeżyć miłosnych(” Osjan wyrugował z mego serca Homera. Jakiż niewysłowiony jest ten świat, w który wprowadza nas niezrównany poeta.”). Werter wtedy dużo myślał o swoim nieszczęśliwym uczuciu.
Jednak zanim Werter poznał Lottę fascynował się pięknem przyrody, podziwiał ją( „-Oto lasek!-mówiłem sobie.- Jakże rozkoszne byłoby zatonąć w jego cieniach”- A tam szczyt gór! Jakiż uroczy musi być stamtąd widok w dolinę?”). Natura była odbiciem jego stanu psychicznego, dlatego też kiedy emanował szczęściem, cały świat wydawał mu się piękny, gdy natomiast ogarniały go melancholia i smutek, życie traciło swe barwy i stawało się ponure. Werter utożsamiał się z naturą. Był jej bardzo oddany, to właśnie w niej szukał harmonii i spokoju, którego mu tak brakowało wśród ludzi. Miał do niej również ogromny szacunek, gdyż dawała mu natchnienie, podobne jak miłość.
Uważam, że Werterem rządziły uczucia i był on przesadnie skłonny do wzruszeń. Całkowicie zaślepiała go miłość, stawiał sobie nieosiągalne cele, nie bacząc na otaczający go świat. Zmiana osobowości sprawiła, iż decyzje które podejmował były od razu skazane na niepowodzenie. Nie mógł sobie poradzić, wciąż cierpiał. Nie widząc innych sensownych rozwiązań, całkowicie oszalał. Dlatego zdecydował się na tak radykalny krok, którym było samobójstwo.
