Głównymi bohaterami książki pt. ” Kamienie na szaniec” A. Kamińskiego są: Zośka – Tadeusz Zawadzki, Rudy – Jan Bytnar i Alek – Aleksy Dawidowski. Byli oni aktywnymi członkami Szarych Szeregów, Małego sabotażu, PET-u oraz Grup Szturmowych.
Chłopcy mieli wiele cech wspólnych, jedna z nich to odwaga. Świadczą o niej liczne akcje sabotażowe i dywersyjne, w których brali udział, często odgrywając najważniejsze role.
Młodzieńcy byli zdyscyplinowani. Łączyli obowiązki sabotażowe, później dywersyjne z nauką i chęcią samokształcenia się.
Przyjaciół cechowała lojalność wobec siebie nawzajem. Dobrym przykładem na to, są tortury na Rudym, który nie zdradził nazwisk kolegów, mimo iż doprowadziło go to do śmierci.
Chłopców wyróżniała odpowiedzialność i niezależność. Podjęli pracę zarobkową: „Rudy zaczął dawać korepetycje”, „Alek (…) uruchomił jedną z pierwszych riksz w Warszawie, a „specjalnością, w której zasłynął Zośka był wyrób marmolady”.
Młodzi mężczyźni byli ambitni. Tak pisał Zośka w swoim pamiętniku – „Dyskusje nam się coraz częściej nie kleiły. Chcieliśmy coś robić. Robić z przeświadczeniem, że jest to robota warta całkowitego oddania się jej”.
Rudy, Alek i Zośka byli optymistami aż do śmierci. Starali się myśleć tylko o tym co dobrego ich spotkało i co dobrego może ich jeszcze spotkać. Nie obawiali się śmierci, wierzyli, ze kiedyś spotkają się po drugiej stronie.
Tadeusz, Jan i Aleksy to postacie godne naśladowania. Z dnia na dzień z nastoletnich chłopców musieli stać się zdyscyplinowanymi i odpowiedzialnymi mężczyznami. Podziwiam ich za patriotyzm, męstwo i odwagę, jakie wykazywali w tych trudnych czasach. Ich życie to „opowieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafią pięknie żyć i pięknie umierać.
