Zbyszko z Bogdańca to postać pierwszoplanowa. Gdy go poznajemy na około piętnastu lat. Pochodzi z rodu Gradów, który prawie całościowo wyginął w bitwie pod Płowcami w 1331r. Kiedy był jeszcze bardzo mały, zmarła jego matka, Jagienka z Mocarzewa, ojciec zaś umarł gdy Zbyszko miał dwanaście lat. Po śmierci najbliższych, chłopcem zaopiekował się brat ojca- Maćko. Zbyszek od najmłodszych lat chowany był na dobrego rycerze. Stryj zabierał go na polowania, gdzie uczył się posługiwać strzelbą. W późniejszym czasie chłopiec jeździł ze stryjem na wyprawy wojenne.
Zbyszko młodzieńczyk o długich, jasnych włosach, które nosił w jedwabnym pątliku z bursztynowymi paciorkami. Był to chłopiec porywczy, o postawie męża z dziecinna główką i wesołym spojrzeniem. Większość jego kłopotów wynikała z braku opanowania i impulsywnego działania. Zazwyczaj nie zastanawiał się nad tym, co może wyniknąć z jego spontanicznego zachowania, które nieraz przypłacały własnym życiem. Dobrym przykładem takie działania była napaść na posła krzyżackiego, Kunona von Lichtensteina. Gdyby nie Danusia, zginąłby z własnej winy, przez swoja głupotę, mianowicie za złamanie prawa rycerskiego. Takie zdarzenie nastąpiło przez to, że wciąż myślał o wojnie i walce. Choć miał pozytywną naturę, to dusza jego była duszą prawdziwego rycerza. Zbyszko to człowiek odważny, bo nie bał się pojedynkować z Rotgierem, rycerzem dużo bardziej doświadczonym. Nie unosił się honorem jak inni. Był to człowiek, którego nie łatwo można było zmusić do posłuszeństwa. Nie darował on zniewagi i zawsze szukał zemsty. Dla niego najważniejsza była dama serca ? Danusia, którą kochał i w późniejszym czasie poślubił wbrew woli jej ojca. Kiedy Jurandówna zmarła, długo nie mógł się z tym pogodzić i godnie pomścił jej śmierć. Zawsze dotrzymywał słowa. Można by nawet stwierdzić, że był niezawodny. Dążył do celu za wszelką cenę, nawet własnego życia. W stosunku do innych, Zbyszko był szczery i uczciwy. Jak na rycerze przystało, nie uciekał się do kłamstw i tchórzostwa. Miał on wiele dobrych cech, jednakże najważniejszą i najlepszą jaką posiadał była wytrwałość i optymistyczne nastawienie do świata. Nawet w najtrudniejszych momentach, sytuacja beznadziejnych nie załamywał się, widział dobrą stronę różnych sytuacji ?wychodził obronną ręką?.
Moim zdaniem Zbyszko z Bogdańca jest z pewnością postacią pozytywną. Mimo młodego wieku, w wielu sytuacjach zachowywał się i myślał jak dojrzały, dorosły mężczyzna.
