Święty Aleksy jest przykładem człowieka, który zrealizował ideał ascety w całości. Urodził się w bogatej, książęcej rodzinie w Rzymie. W dniu ślubu, oznajmił żonie, że wkracza na drogę ascezy i od tej pory będzie służył tylko Bogu. Zabrał z domu tyle kosztowności, ile mógł unieśća następnie rozdał je biednym i potrzebującym, a sam stął się anonimowym żebrakiem.
Aleksy przez lata odmawiał sobie przyjemności i wygód życiowych, praktykując umartwianie ciała. Starał się do minum ograniczyć ziemskie rozkosze, aby zaskarbić sobie przed Bogiem rozmaite zasługi. Na ziemiach, po których wedrowal, slawa jego swietosci rozniosla sie szeroko. Aby uniknac rozglosu i ludzkich pochwal, Aleksy, który na chwale Boga pragnal zyc w ukryciu, powrócil do Rzymu i na nowo zamieszkal pod schodami domu własnego ojca. Nie dał sie jednak nikomu poznać i przez szesnaście lat, jako żebrak żywiący sie resztkami z pańskiego stołu, znosił w duchu wszelkie upokorzenia, cierpienia i niewygody. Dopiero przed śmiercią napisał do rodziny list, w którym przedstawił im całe swoje życie.
Moje zdanie na temat postawy św. Aleksego jest negatywne. Pomimo tego, że wszystkie jego czyny były spowodowane miłością do Boga i chęcia zbliżenia się do niego, nie zauważa wielu istotnych rzeczy. Opuścił rodzinę bez ani słowa informującego o jego zamiarach. Opuszcza on także żonę w dniu zaślubin, niszcząc tym samym jej życie (Famijana nie mogłaby kolejny raz wyjść za mąż). Krzywdzi ludzi najbardziej go kochających.
O wiele bardziej przypadła mi do gustu postawa św. Franciszka, który także był średniowiecznym ascetą. Pokazał on na swoim przykładzie, że życie ascety nie musi być bezustannym zamartwianiem się i doznawaniem bólu. Udowadnia, że będąc ascetą można jednocześnie kochać świat i cieszyć się życiem. Św. Franciszek pokazał, że ubóstwo nie musi być tylko cierpieniem i przedmiotem wzgardy, co prezentował św. Aleksy. Słusznie uważał, że wszystko co stworzył Bóg jest piękne i godne miłości.
W mojej opini postawa świętego Aleksego nie jest wzorem, który byśmy mogli naśladować bez zastanowienia. Skrzywdził on wiele bliskich sobie ludzi. Jednak jego niestrudzone dążenie do celu i sam obrany cel ? jest godne ogromnego szacunku.
