Czlowiek pod wladza despotyzmu – Dziady cz. III Rozwaz problem, odwolujac sie do sceny Sen Senatora oraz innych wybranych fragmentów Dziadów cz. III Adama Mickiewicza. (temat wedlug nowej matury) Polska literatura romantyczna jest w wiekszosci poswiecona problemowi niewoli ojczyzny i cierpienia narodu. Dzieje sie tak ze wzgledu na ówczesna sytuacje polityczna kraju, w którym panowal rosyjski terror i bezprawie oraz w którym carski system rzadzenia nieuchronnie zmierzal do unicestwienia polskosci. Z tematem tym mozna spotkac sie m. in. w III czesci Dziadów . Romantycy przywiazywali duze znaczenie do wizji i marzen sennych, widzac w nich przejaw zycia wewnetrznego jednostki, a takze srodek porozumienia miedzy swiatem zywych a przestrzenia metafizyki. W Snie Senatora diably pojawiaja sie, aby dreczyc dusze Nowosilcowa. Jednak Belzebub odwodzi je od tego zamiaru w obawie, ze obraz srogich kar widzianych we snie moze powrócic za dnia i wplynac na jego poprawe. Bylby wiec stracony dla piekla. Diably moga natomiast podsycac jego pyche, ukazujac Senatorowi wizje carskiej laski. Pierwsza czesc widzenia to marzenie sniacego o zaszczytach i wladzy. Cieszy sie laskami cara, który nadaje mu liczne tytuly. Druga czesc natomiast to koszmar senny, wywolany strachem przed utrata laski cara: Ach, umieram, umarlem, pochowany, zgnilem. Tym samym senator skazany zostaje na szyderstwa dworskich urzedników. Uzupelnieniem obrazów carskiego despotyzmu jest Ustep . We fragmencie Przedmiescia stolicy poeta opisuje budowle, które zostaly wzniesione dla dostojników rosyjskich poprzez niewolnicza prace podbitych narodów. Na rozkaz cara przy budowie Petersburga pracowalo setki tysiecy rosyjskich chlopów, z których wielu ponioslo smierc. Tak wiec stolica tyranstwa wzniosla sie na cialach poleglych przy budowie Moskali.
