Miłość towarzyszy człowiekowi od dnia narodzin, do dnia śmierci. Może to być miłość kobiety do mężczyzny, miłość rodziców do dziecka lub miłość między rodzeństwem. Mogłoby się wydawać, że to uczucie zawsze jest piękne, uszczęśliwia ans, lecz los bywa okrutny i nie zawsze wszystko układa się po naszej myśli. Trudna miłość, prawie zawsze przynosi nam ból i cierpienie. W literaturze znajdujemy zatem bardzo dużo przykładów miłości nieszczęśliwej, niespełnionej, często prowadzącej do smierci lub samobójstwa.
Pierwszym nasuwającym się na myśl tytułem dramatu jest „Romeo i Julia” Williama Shakespeara. Młodzi kochankowie darzą się wzajemną miłościa, jest ona piękna i dobra. Uczucie głównych bohaterów zaostrza konlikt między ich rodzicami, którzy nie akceptują związku ich dzieci. Skutkiem fatalnej pomyłki Romeo i Julia popełniaja samobójstwo, gdyż nie umieli żyć bez siebie. Tak, więc nieszczęśliwa miłość dzieci doprowadziła do cierpienia ich rodziców, a dopiero ich smierć pogodziła dwa zwaśnione rody.
Doskonałym przykładem miłości destrukcyjnej jest jest wzajemne uczucie Jagny i Antka w „Chłopach” W.S. Reymonta. W uporządkowanym zgodnie z naturą świecie mieszkańców Lipiec liczy się trwała rodzina, nastawiona na cięzką pracę. Miłość może doprowadzić tylko do założenia rodziny, któej członkowie wspólnie zajmują się pracami polowymi. Uczucie bohaterów potępione jest przez całą wieś, dlatego, że burzy szczęście Hanki i jej dzieci, a później zakłóca spokój Boryny.
W „Lalce” B. Prusa wracamy do miłości platonicznej, niespełnionej. Wokulski zakochuje się w oschłej i bezdusznej Izabeli. On sam mocno uwierzył, że jego wybrankaporafi go pokochać, odwzajemnić jego uczucie. Jednak tak się nie dzieje. Izabela Łęcka to kobieta kochająac samą siebie. Wychowana w bogactwie jest bezwzględna, zimna, próżna. Gdy wokulski uświadamia sobie, że Izabela nie odwzajemnia jego uczucia nie ma już w życiu celu, ma poczucie pustki. Zdradzony główny bohater nie widzi sensu dalszego istnienia, próbuje popełnić samobójstwo.
Na podsumowanie mogę dodać, że jest jeszcze wiele ptzykładów miłości platonicznych, niespełnionych, a te podane przeze mnie dowodzą, że to uczucie pełniło, pełni i będzie pełnić rolę twórczą lub niszczącą. Każda miłość wymaga poświęceń i wyrzeczeń i mimo tego, że czasami przynosi szczęście i radość, to trzeba być przygotowanym na to, że w pewnym momencie przyniesie ze sobą ból i cierpienie.
Praca napisana na podstawie własnych przemyśleń, a także kilku prac, które wcześniej przeczytałam.
