Napisana w 1606 roku przez Wiliama Shakespare`a tragedia pt.:”Makbet” porusza kilka bardzo ważnych myśli oraz problemów. Utwór zawiera doskonałe studium zbrodni i kary. Szczególna uwaga, jaką poświęcił autor człowiekowi popełniającemu zbrodnię, a następnie borykającemu się z wyrzutami sumienia pozwala na stwierdzenie, iż twórca wyraźnie chce dać czytelnikowi do zrozumienia, że żadne zło wyrządzone drugiej osobie nie pozostaje bezkarne.
Jednym z bardzo ważnych aspektów zbrodni, której dopuszcza się główny bohater „Makbeta” jest fakt, iżczyn ten implikuje wszystkie kolejne przestępstwa. Przepowiednia Czarownic diametralnie zmienia osobowość Makbeta – ujawia jego duszy złó i popycha go do zbrodni początkowo zupełnie dla niego abstrakcyjnej. Jednak po jej popełnieniu i zdobyciu korony okazuje się, że owe morderstwo było pierwszym ogniwem w niekończącym się łańcuchu zbrodni. Makbet samodzielnie i w pełni świadomy podejmuje decyzję o dokonaniu przestępstwa, ale do ostatniej chwili waha się targany moralnymi i etycznymi wątpliwościami. Żądza władzy wygrywa, a morderca jużnigdy nie zazna spokoju, wyrzuty sumienia nie pozwolą mu zaśnąć, zjawy i koszmary oraz tajemnicze głosy – wytwory jego wyobraźni będą go prześladować. Makbet zdaje sobie sprawęz konieczności poniesienia kary za własny czyn i jednocześnie żałuje, że sięgo dopuścił: „Zbudźtym kołataniem Dunkana! Obyś mógł tego dokonać!”. Niezwykle podejrzyliwy i pełny strachu władca przekonany jest, że zacząwszy musi mordować dalej: „Jużem tak głęboko w krwi zagrzązł, że wstecz iśćniepodobieństwo”. Duma, chęć bycia konsekwentnym w swoim postępowaniu oraz świadomość możliwości utraty władzy prowadzi Makbeta do kolejnych okrutnych zbrodni, w których nie bierze już udziału Lady Makbet, gdyż wydaje się ona być obłąkana – próbuje zmyć z rąk krew zabitych – jest przez to kolejną osobą zagrażającą królowi. Zabicie Banka, żony i dzieci makdufa definitywnie świadczą o przemianie osobowości Makbeta. Bohater staje się bowiem tyranem, obłudnikiem, okrutnym, bezwzględnym, nieposiadającym żadnej godności władcą. Początkowo uważał, że będzie potrafił zatrzymać machinę morderstw. W rzeczywistości sytuacja bardzo szybko wymknęła się królowi spod kontroli i zgodnie z obowiązującymi w życiu regułami bohater musiał zostać ukarany. Zasłużoną karęwymierza władcy Makduf zabijając go, po powrocie do kraju z wygnania.
„Makbet” jest głęboką analizą zbrodni oraz konsekwencji jakie z niej wynikają. Shakespare w swoim dziele zwraca uwagę na fakt, iż raz popełniona zbrodnia „prześladuje” tego, który jej się dopuścił oraz na to, że zostaje ona zasłużenie ukarana.
