Tolerancja – poszanowanie drugiego człowieka bez względu na jego kolor skóry, zamożność, cechy charakteru, miejsce urodzenia.
Czy wokół nas panuje pełna tolerancja? Czy szanujemy drugiego człowieka bez względu na kolor skóry, cechy charakteru, zainteresowania, miejsce urodzenia czy przynależność do grupy społecznej?
Co tak naprawdę rozumiemy przez słowo „tolerancja”? Jak powiedział Karol Capek – „Tolerancja to dążenie do zrozumienia innych”, a więc poszanowanie ich światopoglądów i akceptowanie odmienności. Czy tolerancja wiec istnieje?
Zacznijmy więc od najmniejszej jednostki społecznej, czyli rodziny. W moim domu rodzinnym panuje tolerancja. Mimo, iż moja rodzina składa się z 6 osób, w różnym wieku i przyzwyczajeniach, szanujemy się nawzajem.Istnieje jednak wiele rodzin, gdzie nie ma tolerancji, gdzie stosowana jest przemoc – nie tylko ta fizyczna ale również psychiczna.
Kolejnym miejscem, które chce poruszyć jest szkoła. Niemal na każdej przerwie dochodzi w niej do zaczepek i wyzwisk innych, zazwyczaj słabszych uczniów.
Powodem tego może być wszystko: wygląd, wyraz twarzy, sytuacja materialna czy nazwisko. Nie wolno jednak pominąć szkół integracyjnych, gdzie młodzież przyzwyczajona jest do obcowania z innymi, często chorymi rówieśnikami. Dla dzieci zdrowych osoba niepełnosprawna przestaje być „odludkiem”, kimś gorszym, nie zasługującym na uznanie.
Pragnę też zwrócić uwagę na moje miasto – Ciechanów, gdzie według mnie panuje nietolerancja. Często negatywnie oceniamy osoby o innym wyglądzie, bądź sposobie ubierania się. Za przejaw nietolerancji, w moim mieście możemy uznać również nieprzystosowanie miejsc publicznych, pojazdów, środków komunikacji społecznej dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.
Pisząc o Ciechanowie nie możemy pominąć naszego kraju – Polski.
Najbardziej odczuwalną formą nietolerancji w Polsce jest rasizm. Moim zdaniem bierze się to stąd, że widok osoby o innym kolorze skóry jest jeszcze nadal czymś rzadkim, niespotykanym. Bardzo wiele Polaków uważa się za osoby tolerancyjne, do czasu gdy sytuacja nie dotyczy ich bezpośrednio.
Na całym świecie obserwujemy przejawy nietolerancji rasowej i religijnej, która prowadzi do przemocy, a także do pozbawienia życia drugiego człowieka.
Oczywiście tolerancja jest także obecna. Istnieje wiele organizacji charytatywnych, które pomagają chorym i ubogim ludziom bez względu na ich pochodzenie, zainteresowania czy kolor skóry, bo przecież akceptowanie człowieka takim jakim jest, jest największą tolerancją.
To rodzice wpajają nam pewne zasady i reguły. To oni uczą nas jak być dobrym i tolerancyjnym człowiekiem, Tolerancja zależy więc od nas samych, od wartości wyniesionych z domu rodzinnego oraz od naszego postrzegania świata i drugiego człowieka. Wiele argumentów przemawia za tym, iż bardzo daleko nam do pełnej tolerancji. Mam nadzieję, jednak że to się zmieni i będziemy mogli żyć w zgodzie z własnym sumieniem i przekonaniami. A przytoczonesłowa Casara Flaischlena – „Przyjmij każdego takim, jakim jest. Każdy ma wady, nawet najlepszy. Jesteśmy tylko ludźmi – nie aniołami”, niech staną się naszym mottem życiowym.
