Państwo polskie jest naszym wspólnym domem. O nim myślimy i mówimy. Także piszemy, czasami dobrze, czasami źle. Serdecznie i z poczuciem goryczy. Często przyczyną tej ostatniej są nasze niepowodzenia w różnych przedmiotach i dziedzinach życia. Aby wspołczesne państwo polskie zapewniało nam pokój i szczęście, musimy wszyscy zaangażowac sie w codzienne sprawy. Rozbite wewnętrznie społeczeństwo, któremu trudno jest wmówić nadzieję na „lepsze jutro”, zaczyna tracić poczucie więzi
z Ojczyzną. Znaczna cześć obywateli naszego państwa liczy na przetrwanie, inni zajmują się wyłączne swoimi sprawami, zawężając krąg swoich zainteresowań sprawami ogólnymi. Jeszcze inni próbują za wszelką cenę mącić spokój i rozbijać narodową jedność, by zaspokoic przywatne potrzeby. A przecież nie o to chodzi.
Dom, szkoła, praca to miejsca, które budują nasze państwo i odgrywają ważną rolę w naszym życiu. Zapewniają nam opiekę i bezpieczeństwo. Troszczą się o nasze wychowanie i wykształcenie. Przygotowują do samodzielnego życia, kształtują postawy społeczne i moralne. A my, jako obywatele naszego państwa, mamy obowiązek odpowiedzialności za ład i porządek, troski o dobre imię naszego kraju. Państwo polskie zapewnia nam prawo do nauczania i wychowania, zapewnienie poczucia bezpieczeństwa [w miarę możliwości oczywiście], prawo do poszanowania godności ludzkiej, prawo do opieki, utrzymania, prawo do miłości i wzajemnego szacunku. Nie da się zaprzeczyć, ze to rodzina jest naszą pierwszą szkołą życia. Pojęcie „szkoła” należy oczywiście rozumieć bardzo szeroko. Uczymy się w rodzinie trudnej sztuki porozumiewania się z otoczeniem. Rodzinie przypada pierwszorzędna rola w kształtowaniu postaw społecznych i moralnych. Ważne jest, aby głoszone poglądy i wyznawane zasady nie rozmijały
się z czynami. Często, niestety, tak się zdarza. I w takich wypadkach mamy do czynienia z tragedią ludzi, którzy szukają ucieczki ze świata obłudy i zakłamania w świat zjawisk patologicznych, w których alkoholizm, choroby psychiczne i narkomania zajmują czołowe miejsca. Państwo polskie daje opiekę
i zapewnia poczucie bezpieczeństwa tylko wtedy, gdy ludzie nie będą obracać się tylko w swoim światku, lecz dostrzegą problemy innych i będą spieszyć z pomocą słabszym, samotnym i potrzebującym pomocy. Aby czuć się bezpiecznym i szczęśliwym w naszym państwie polskim, należy uszanować dom, jakim jest Ojczyzna. Oznacza to w praktyce szacunek dla symboli narodowych, troskę o język, kulturę, tradycję, dbałość o dobre imię Polski na świecie. Wskazuje to na poszanowanie prawa i praworządności, troskę o wygląd naszych miast, wsi i chociażby otaczającą przyrodę.
Innym zadaniem bez wątpienia musi być praca. Powinna ją cechować uczciwość, solidność
i odpowiedzialność. Mamy również zadanie służenia Ojczyznie w potrzebie, odbycie [nieobowiązkowej] służby wojskowej, obrony granic,wzajemnej solidarności w czasie klęsk żywiołowych oraz trudach dnia codziennego. Aby istniało państwo pokoju i szczęścia, muszą być ciągle wypełniane zadania jego obywateli. Każdy z nas może podjąć zadania indywidualne. Są one zależne od naszych uzdolnień, stopnia świadomości i możliwości psychofizycznych. Myślę, że każdy z nas starać się będzie dobrze wypełniać swoje obowiązki wobec Ojczyzny – daru, który chociaż tak bezcenny, dany jest Polakom w równej mierze.
PS. To jest moja pierwsza praca myślę, że nie najgorsza) wiec proszę o wyrozumiałość… pozdr0
