Niektóre owady (choćby zwyczajne muchy domowe), płazy i gady (na przykład rzekotki i gekony) potrafią wchodzić na gładkie, pionowe powierzchnie, takie jak szyby okienne. Takie sztuczki są możliwe dzięki temu, że na dolnej powierzchni odnóży owadów znajduje się wiele maleńkich włosków i szczecinek. Naukowcy zobaczyli te włoski pod mikroskopem skaningowym. Pozornie gładkie powierzchnie w rzeczywistości mają wiele mikroskopijnych szczelin i występów, do których mogą się przyczepić włoski na odnóżach owadów.
Na końcowych segmentach owadzich odnóży znajdują się narządy przypominające szpony, które ułatwiają owadom utrzymanie się na różnych przedmiotach, bo przyczepiają się do małych nierówności powierzchni. Ale w niektórych przypadkach owady rzeczywiście „przyklejają się” na przykład do szkła. Pomagają im w tym lepkie, pokryte włosami poduszeczki (po łacinie: arolia albo pulvilli) zlokalizowane na odnóżach.
Niektóre owady, na przykład koniki polne, mają takie poduszeczki na każdym segmencie końcowych odcinków odnóży. U innych owadów można znaleźć takie struktury także na innych częściach odnóży. Na takich poduszeczkach znajdują się liczne włoski, które wydzielają kleistą substancję. Ona umożliwia owadom utrzymanie się na gładkiej, szklanej szybie okiennej.
