Juz w 6 wieku p.n.e. zaczely kszatltowac sie szkoly filozoficzne. skupialy one wielu medrcow o roznych pogladach. znalezli sie wsrod nich stoicy, sofisci, cynicy, sceptycy, epikurejczycy, platonicy i arystoteliy. gdybym miala wybrac jedna z tych szkol, bylaby to szkola epikurejczykow. epikurejzm stworzony zostal przez epikura z samos. celem jego zycia bylo szczescie, ktore utorzsamial z osiagnieciem przyjemnosci. przeciewienstwem tego stanu bylo nieszczescie, wyniekajace z doznawanie cierpien. zdrowie ciala i spokoj duszy zapewnialy radosc. wychodzac z zalozenia, ze zycie ludzkie jest krotkotrwale, uwazali iz nalezy je uzywac wtedy, kiedy jest nam dane. jednakze w korzystaniu z zycianalezy kierowac sie rozumem. wewnetrzny spokoj, rozumne i cnotliwe zycie prowadza do osiagniecia osobistej radosci, ktora z kolei przyczynia sie do szczescia ogolu. dzis, w obliczu ciaglych zagrozen i narastajacych konfliktow, trzeba liczyc sie z kazdym dniem naszego zycia. liczy sie nie tylko dobra praca i pogon za pieniedzmi, ale inne wartosci powinny miec pierszenstwo. uwazam, ze nalezy korzystac z tego , co daje nam swiat. mlodzi ludzie nie tylko powinniodnosic sie do urokow zycia i chlonac kazdy dzien, ale przy tym nie zapominac o kierowaniu sie roztropnoscia i umiarkowanym rozumem. epikur uznal, ze najwyzsza forma szczescia jest unikanie cierpienia i wyzbywanie potrzeb. mysle ze czlowiek ktory nie cierpi, jest szczesliwszy.kiedy rozpozadza swoim zyciem madrze i sprawiedliwie. poglady epikurejczykow nie sa do konca odpowiednie w naszych czasach, ale pewne elementyich filozofi moga pomoc nam w zrozumieniu wagi samego zycia i tego, jak latwo mozna je stracic. epikurejskie patrzenie na swiat moze nas nauczyc, jak cieszyc sie kazda chwila i przejsc przez zycia z radoscia i uczuciem, aby nie bylo ono pozbawione zadnej barwy.