„Dusiołek” Bolesław Leśmian

To ballada. Leśmian opiera się na wykorzystaniu motywów ludowych. Traktuje je jako pretekst do tworzenia wątków baśniowych. Ballady pełnią fukcje alegoryczne-symboliczne, służa do ukazania postaw moralnych.
Tematem ballady „Dusiołek” jest postać Bajdały i jego przeżycia związane z Dusiołkiem. Jets to neologizm. Nieokreślony jest tu czas i przestrzeń akcji. „Dusiołek” Leśmiana ma charakter niwnej opowiści ludowej. Narratorem jest wuodrębniona postać chłopa gawędziarza, na co wskazuje język utworu. Pierwiastek ludowej autentyczności zawarty jest w scenerii ballady.Fabuła jest tworem fantazji poety, choć robi wrażenie opowieści ludowej. W utworze mamy dosadną, pełną humoru opowieść o wędrówce Bajdały, o jego ułożeniu się na spoczynek i jego śnie. Bajdała budzi się i nadal wierzy w realnośc Dusiołka. W jego snie towarzyszył koń i osioł, ma pretensje do nich, że mu nie pomogli pozbyć się zmory. Ma pretensje także do Boga, o to, że stworzyl jego, konia i woła, a także Dusiołka. nie tylko Bajdała, ale i sam poeta wadzi się z Bogiem jako stwórcą wszystkiego co na tym świecie istnieje. Czyni Boga odpowiedzialnym za zło, czego symbolem jest Dusiołek.