1. Działalność niszcząca lodowców polega na:
a) detersji czyli wygładzaniu podłoża skalnego, powstają:
– wygłady lodowcowe
– rysy lodowcowe
– bruzdy lodowcowe
– mutony
b) detrakcja – jest to wyorywanie bloków i okruchów skalnych z podłoża po którym lodowiec się porusza
c) egzaracja – jest to zdzieranie materiału różnego pochodzenia, przez czoło nasuwającego się lodowca. Powstają zagłębienia egzaracyjne i garby egzaracyjne.
2. Działalność transportowa lodowca polega na przemieszczaniu w lodzie materiału skalnego.
– w lodowcach górskich może pochodzić z niszczenia podłoża lub obrywów ze ścian otaczających lodowiec
– w lądolodach z niszczenia podłoża i nunataków
Materiał niesiony przez lodowce to moreny. W zależności od tego gdzie ten materiał jest, wyróżniamy moreny: powierzchniową, wewnętrzną, boczną, denną, środkową.
3. Formy akumulacji lodowca
– wały moren czołowych – to wały usypywane u czołu lodowca.
– wały moren bocznych – są tworzone przy zboczach doliny.
– równiny moreny dennej – powstaje na dnie, po stopnieniu lodowca.
4. Formy powstałe z udziałem wód fluwioglacjalnych to:
– sandry – powstają na przedpolu lądolodu, po zewnętrznej stronie wału moreny czołowej, z materiału niesionego przez rzeki wypływające spod lodowca. Tworzą wielkie, nieznacznie nachylone stożki, których wierzchołkiem jest brama lodowcowa.
– ozy – powstają w szczelinach i kanałach lądolodu dzięki akumulacji materiału niesionego przez wody lodowcowe.
– kemy – formy terenu w obszarach młodoglacjalnych, powstające w trakcie wycofywania się lądolodu z terenów nizinnych, na skutek osadzania w szczelinach topniejącego lodowca materiału przynoszonego przez potoki roztopowe.
LĄDOLODY tworzą tylko moreny czołowe i denne.
LODOWCE tworzą moreny czołowe, boczne i denne.
KRAJOBRAZ PERYGLACJALNY – powstał na skutek procesów transportu i akumulacji zniszczonego i rozdrobnionego materiału skalnego, utworzony w dalekich odległościach od przedpola lądolodu.