Edukacja pracowników najemnych, ich rodzin oraz studentów
-Traktat Rzymski nie zawierał żadnych postanowień odnośnie edukacji oprócz sprawy praktyki zawodowej (obecnie artykuł 149 i 150 TA)
-UE stworzyła na mocy decyzji specjalne programy edukacyjne: ERASMUS (decyzja 87/327), KOMETT (decyzja 89/27), LINGUA, UTF
-generalnie więc źródłami uprawnień w dziedzinie edukacji są w UE akty prawa wtórnego oraz orzeczenia ETS-u
*grupy uprawnione do edukacji:
1. 1. dzieci pracowników
2. 2. pracownicy najemni (ograniczony zakres)
3. 3. studenci
AD1)
-na mocy rozporządzenia 1612/68 dzieciom pracowników najemnych (artykuł 12 rozporządzenia mówi tylko o nich) zamieszkującym wraz z pracownikiem w danym państwie przyznano takie same prawa jak dla dzieci kraju przyjmującego
-w przypadku, gdy rodzic zakończył pracę i wrócił do kraju to dziecko może pozostać w kraju przyjmującym jeżeli w kraju macierzystym nie ma kursu zbliżonego do tego, na który uczęszczał
-dziecko ma prawo do stypendium naukowego – nawet po powrocie do kraju macierzystego
*na podstawie artykułu 7&2 rozporządzenia ETS rozszerzył zakres podmiotowy tego prawa, zakwalifikowanego jako korzyści socjalnej, na całą rodzinę pracownika
AD2)
*z rozporządzenia 1612/68 nie wynika jasno prawo pracownika do edukacji – zostało ono „wydobyte” z artykułu 7 ust3, który mówi o równym traktowaniu pracowników krajowych i najemnych, a więc również w dziedzinie edukacji w centrach dokształcających i praktyk w szkołach zawodowych (muszą one przygotowywać do zawodu, a nie tylko prowadzić praktyki, więc uniwersytetu nie spełniają tego warunku)
Sprawa 39/68, Zb.Orz. z 1988, strona 3101, Lair
*pracownicy najemni mają prawo do uczestniczenia w kursach doszkalających mających na celu podniesienie wiedzy lub kwalifikacji zawodowych oraz do stypendiów – kurs musi pozostawać w związku z wykonywaną pracą – pracownik musi pozostawać w stosunku pracy przed i w czasie trwania kursu; jeżeli pracownik z nie własnej winy stracił pracę, nie może jej znaleźć a jego zawód nie rokuje na jej znalezienie to może uczestniczyć w kursie
Sprawa 235/88, Zb.Orz. z 1988, strona 5589, Matteucci
AD3)
-studenci wywodzą swoje uprawnienia z orzeczeń ETS-u
*żona pracownika najemnego ma prawo do podjęcia nauki bezpłatnej na studiach nie wymagających opłat na równi z innymi studentami
Sprawa 152/82, Zb.Orz. z 1983, strona 2323, Forcheri v Belgia
*państwa członkowskiego nie mogą traktować swoich obywateli w sposób uprzywilejowany
*przez szkoły zawodowe ETS rozumie jakiekolwiek formy edukacji podnoszące kwalifikacje lub przygotowujące do zawodu, nawet jeżeli program nauczania zawiera materiał wiedzy ogólnej
Sprawa 293/83, Zb.Orz. z 1985, strona 593, Graviez v Liege
(od Graviez żądano wpisowego, pomimo że inni studenci nie musieli jego wnosić)
*wykształcenie uniwersyteckie można uznać za praktykę zawodową, o ile nie zawiera tylko wiedzy ogólnej
Sprawa 24/86, Zb.Orz. z 1988, strona 379, Blairot v Uniwersytet Liege
*na podstawie artykułu 12 rozporządzenia i 150 Traktatu Amsterdamskiego osoby pobierające edukację mają prawo pobytu na czas kształcenia
Sprawa C-357/89, Zb.Orz. z 1992, strona I-1027
