Młody Książe i następca tronu Ramzes( który uwielbia wojsko i wojny) chce objąć dowództwo wojskowego korpusu. Faraon Ramzes 12, nakazuje przeprowadzenie gry wojennej, w czasie której umiejętności dowódcze syna ma ocenić komisja pod przewodnictwem Herhora r11; arcykapłana i ministra wojny.
W czasie manewrów Ramzes spotyka piękną Żydówkę Sarę, jej uroda wywiera na nim ogromne wrażenie. Ramzes zakochuje się w niej. Próba wojskowych manewrów przeszła pomyślnie lecz na skutek intryg Herhora , który nie przepadał za Ramzesem, książę nie otrzymuje dowództwa. By wypłacić żołnierzom obiecane nagrody, załamany Książe musi zaciągnąć pożyczkę u Fenicjanina Dagona. Nie zapomniał jednak o Sarze, która wkrótce zostaje jego kochanką. Dał jej jeden ze swoich folwarków na przedmieściach Memfis, aby miała gdzie mieszkać. Ludzie sprzeciwiali się temu związkowi ponieważ Sara była zwykłą żydówką i nie godziło się aby została kochanką następcy tronu faraona. Któregoś dnia, gdy ją napadnięto, uratował ją tajemniczy kapłan. Książe poznaje prawa w Egipcie. Czuje się bezsilny wobec bezprawia i wobec jawnej krzywdy niewinnych ludzi.Szczególna uwagę zwraca na okropne traktowanie chłopów i na ich nędzę.
Ramzes dostał wreszcie dowództwo korpusu. Został tez namiestnikiem i zamieszkał z Sara.Na polecenie ojca, odbywa podróż po kraju by ustalić dlaczego zmniejszają się dochody Faraona.Mechanizmy rządzenia krajem objaśnia mu kapłan Pentuer, który sugeruje poprawę losu ludu, unikanie wojen, wypędzenie Fenicjan a także ochronę upraw przed pustynią. I w ten sposób Ramzes dowiaduje się o istnieniu tajnej dyplomacji kapłanów, chcących utrzymać pokój z Asyrią. Jest to myślenie sprzeczne z jego koncepcjami i z jego naturą.
Ramzes się bawi. Sara urodziła mu syna. Sama Sara już go niewiele obchodzi bo znalazł sobie inną, podsunięta mu przez Fenicjan kochankę – ,kapłankę Kamę.W sprawozdaniu z podróży książę obwinia kapłanów o spadek dochodów faraona,podkreslając przy tym ich bogactwo.
Kapłani Herhor i Mefres sprawiają, ze syn Sary i Ramzes otrzymuje imię Izaak., przez co staje się żydem. Wściekły Ramzes robi z Sary niewolnicę Kamy lecz później zmienia decyzję.
Kapłani informują księcia, że został naczelnym dowódcom wojsk mających się uporać z grasującymi bandami. Zarazem Ramzes wyjawia, iż wie o tajnych układach kapłanów.Ci ostatni od tej chwili stają się jego największymi, nieprzejednanymi wrogami.Zakochany w Kamie Lykon r11; sobowtór Ramzesa, na oczach matki zabija książęcego syna. Znika zabierając ze sobą Kamę i skarby. Podejrzenia o zabicie dziecka padają na Ramzesa.Jednak naczelnik policji każe ścigać Lykona i kiedy oboje z Kamą zostają złapani, rozwiewają się podejrzenia, ze to sam Książe zabił swego syna.Jednak Lykon nie ponosi kary. Kapłan Mefres ukrył sobowtóra w świątyni ponieważ słusznie sądził, że ten może się w planowanej walce z Ramzesem.
Wychodzi na jaw, że kapłani namówili Libijczyków do najazdu na Egipt. Ramzes pokonuje ich, a swym doradcą czyni Pentuera, z pochodzenia chłopa, kapłana zabiegającego o poprawę doli ludu.Mantezufis rozkazuje zamordować jeńców którzy podęli służbę w wojsku Egipskim. A to wszystko po to, aby zohydzić Libijczykom postać Faraona. Ramzes rozpacza po zamordowaniu syna i śmierci Sary, która umarła z żalu. Dopiero teraz zrozumiał jak bardzo kochał Żydówkę i pojął swą niesprawiedliwość.
Umiera Ramzes 12. Następca tronu zostaje faraonem r11; Ramzesem 13.Chce ulżyć ludowi,poprawic warunki pracy.Poznaje prawdę o złym stanie państwa:skarbiec jest pusty.Ogromne skarby odkryto w labiryncie, lecz mogą być użyte tylko w ostatecznej potrzebie. Labiryntu strzegą nie tylko kręte korytarze i pułapki, ale tez kapłani, którzy nie zgadzają się na zabranie choć części skarbów. Nie pomagają argumenty Ramzesa, ze to dla ludu. Faraon rozumie, ze kapłani chcą go zniszczyć i sami rządzić państwem. Fenicjanie obiecują pożyczyć dużą sumę pieniędzy w zamian za pozwolenie przekopania kanału pomiędzy Morzem Śródziemnym i Czerwonym. Kapłan Sementu obiecuje znaleźć drogę do Labiryntu.
Odbywa się niezwykle uroczysty pogrzeb Ramzesa 12, który był bardzo ceniony przez kapłanów. Ci ostatni żądają od Ramzesa 13 zwrotu 50 000talentów pożyczonych przez zmarłego władcę. Podatki już nie wpływają. Ktoś przekonuje lud, ze można ich nie płacić.
Ramzes postanawia zwołać radę wszystkich stanów, aby uzyskać zgodę na dostęp do skarbów Labiryntu. Podczas ślubu Tutmozisa, który był faworytem Ramzesa, odbywa się kolejna narada kapłanów w świątyni Amona. Faraon zostaje uznany za niepoczytalnego bluźniercę, a wręcz wariata przed którym należy chronić Egipt. Arcykapłani Herhor i Mefres stają się pełnomocnikami Rady Najwyższej i przystępują do akcji przeciw władcy. Każą Lykonowi skakać po drzewach w ogrodach królewskich, wiec rozpowszechnia się plotka o chorobie umysłowej faraona.
Upadł projekt sięgnięcia po skarby labiryntu, ponieważ delegaci na zgromadzeniu nie wyrazili jednomyślnej zgody. Ramzes zbiera wojska i nakazuje zdobycie siłą świątynie i Labirynt. W dniu ataku Hiram ma przedstawić dowody oskarżające Herhora i Mefresa o zdradę i aresztować ich. Arcykapłan jednak ubiega faraona i prowokuje napad na świątynię o trzy dni wcześniej. Wie, ze w tym dniu nastąpi zaćmienie słońca. Prowokacja powiodła się. Tłumy napadły na świątynię boga Ptah. Nagle słońce zaczęło niknąc i zapadać się w ciemność. Tłum wpadł w przerażenie. Wtedy na mury wchodzi Herhor i modli się, Słychać głos boga, który przychyla się do prośby kapłana i po raz ostatni przebacza ludowi. Gdy Ramzes dowiaduje się o tym, wysyła Tutmozisa, aby ten aresztował Herhora i Mefresa. Daje mu kilku żołnierzy i wysyła do świątyni. U progu okazuje się, iż żołnierze ci byli od dawna zaprzedani kapłanom. Zabili Tutmozisa. Wściekły Ramzes, spacerując po ogrodzie królewskim, zostaje zabity przez Lykona. Herhor poślubiając matkę władcy, królowa Nikotris, zasiada na tronie faraona.
