1. Filozofia(z gr. philosophia – umiłowanie mądrości) – myślenie i dążenie do mądrości opartej na wiedzy
2. Szkoły filozoficzne:
a) Sofiści – nauka przekonywania innych, wszystko można udowodnić za pomocą ztuki wymowy.
b) Platonicy – dyskusje o idealnej naturze bytu, o trudnej sztuce życia.
c) Arystotelicy – dyskusje o zasadach świata, o sposobie logicznego myślenia i mówienia, o sztuce i literaturze.
d) Stoicy – nauka praktycznej sztuki życia (zarówno w szczęściu, jak i w nieszczęściu trzeba zachowywać spokój).
e) Cynicy – nauka życia zgodnego z naturą, pogarda dla dóbr materialnych, drwina z autorytetów.
f) sceptycy – nauka sztuki wątpienia, prawda niedostępna dla człowieka.
3.Najstarsze dziedziny nauk:
a) Estetyka nauka o pięknie i przeżyciach z nią związanych
b) Etyka-nauka o ludzkich obyczajach, o dobru i złu
c) Logika-nauka o sposobach poprawnego myślenia
d) Metafizyka-nauka o pierwszych zasadach, podstawach bytu
e) Psychologia-nauka o duszy
4. Wybitni przedstawiciele filozofii starożytnej
a) Sokrates – uważał, że tylko mądry człowiek może być naprawdę szczęśliwy. Mądrość łączy się z dobrem i pięknem, zło wynika zaś z głupoty.
b) Platon – wskazywał na ograniczone możliwości ludzkiego poznania.
c) Diogenes – uważał, że najważniejsze to wyzbyć się wszelkich potrzeb.
d) Arystoteles – podkreślał,że w życiu należy kieroważ się cnotą, prawością i rozumem.
e) Seneka – uważał,że człowiek jest szczęśliwy tylko gdy żyje w zgodzie z naturą.
f) Demokryt – uważał, że najmniejszymi cząsteczkami świata są atomy.
g) Tales z Miletu – uważał, że woda jest przyczyną wszystkich zjawisk.
5. Jaskinia Platońska – więźniowie przykuci przed ścianą jaskini w sposób taki, że nie mogli się odwrócić. Za ich plecami palił się ogień, przesuwają się jakieś przedmioty, które rzucają cień na ścianę widzianą przez więźniów. Sprzed jaskini dobiegają dźwięki, których echo odbite słyszą „osobliwi kajdaniarze”.
Obraz więźniów symbolizuje naszą sytuację w świecie. Poruszamy się wśród zmiennych, nietrwałych, przmijających rzeczy.
Filozofia Platona nakazuje nam nie ograniczać się do świata bezpośredniego doświadczenia, nie zamykać w chaosie codzienności, lecz poszukiwać porządku, który jest ukryty poza naszą jaskinią, ma charakter doskonały, wieczny, racjonalny.
