Psalm, pieśń, modlitwa, kazanie, hymn, przypowieść (parabola), tren, historia, kronika, biografia, legenda, list, nowela, powieść obyczajowa (Księga Ruth), poemat opisowy, dialog, dramat, saga rodu (dzieje patriarchów), hagiografia, zbiór praw, apokalipsa (proroctwo).
Najważniejsze cechy:
– prosta składnia; przewaga zdań współrzędnie złożonych nad
podrzędnie złożonymi, np.
Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił
i twoje imię rozsławię:
staniesz się błogosławieństwem.
Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą,
– powtarzanie tych samych spójników, najczęściej i lub a, nie
tylko w celu łączenia zdań, lecz rozpoczynanie nimi kolejnych
wersetów tekstu, np.
I mówili jeden do drugiego. A Jahwe zstępuje z nieba,
– częste stosowanie imiesłowowych równoważników zdań z imie
słowem zakończonym na -łszy, -wszy, np.
zwinąwszy namioty, Abraham wędrował z miejsca na miejsce,
– umieszczanie przy dawki dzierżawczej typu mój, twój po wyra-
\”\”zie, do którego się ona odnosi, np.
Czyi jestem stróżem brata mego?
– paralelizmy składniowe; posługiwanie się w tekście podobnymi
zdaniami lub ich fragmentami albo tymi samymi wyrazami, np.
Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo.
