Sonety do Laury:
Składają się z wierzy ku czci Laury żywej i umarłej. Ukazane zostały w nich postaci:
-mężczyzna zakochany i cierpiący (śmierć ukochanej nie staję się kresem miłości, gdyż nadal trwa w sercu poety)
Petrarkizm- zespół zjawisk w europejskiej poezji erotycznej charakteryzujący się odwołaniem do wzorca jakim stała się twórczość Petrarki.
Polegał na:
-sposobie prezentowania ukochanej,
-analizie uczuć,
-stosowaniu charakterystycznych:
a) środków stylistycznych (antytez, paradoksów, kontrastów),
b) opisów zewnętrznych (opisy oczu, linii dłoni, ust),
c) opisów duchowych (częsty motyw przemiany świata zewnętrznego pod wpływem wzroku lub obecności ukochanej).
Sonet 90
podmiot liryczny-Laura
Sonet opisuje wygląd Laury. Autor mówi, że twarz kobiety jest pełna rozpaczy i zmienia się, gdyż okazuję emocje. Autor porównuję ją do anielskiego ducha. Opis jest wyidealizowany zbliżony do opisu anioła.
Sonet 132
Bohaterem utworu jest Patrarka jest on niepewny uczuć. Nie wie czy jest zakochany z jednej strony gorycz, strach z drugiej strony radosna rozpacz.
Miłość:
-miłość, | – nie miłość,
-rzecz dobra, | – cierpienie, gorycz,
-słodkie cierpienie, uczucie | – gorycz,
Podmiot liryczny próbuję dociec co jest istotą stanu jego ducha.
Miłość to uczucie sprzeczne niosące ze sobą szczęście i cierpienie.
Sonet 134
Sonet ukazuję mieszane uczucia bohatera. Kocha a sam siebie nie cierpi. Ma dość życia i śmiania się. Za wszystko się obwinia. Cierpi bardzo i śmieje się łzami.
