Gospodarka Przestrzenna
|
przestrzeń = (3 wymiary)
PRZESTRZEŃ
a) geograficzna (elem naturalne, przyrodnicze, środowiskowe)
b) ekonomiczna (elem naturalne i antropogeniczne, efekt działalności człowieka)
Cechy przestrzeni
1 ograniczoność (skończoność) – wynika z tego, że przestrzeń jest dobrem rzadkim ,które trzeba mądrze zagospodarować np. centra dużych miast.
2 zróżnicowanie – pod względem cech naturalnych i antropogenicznych, przestrzeń jest zróżnicowana.
3 opór – wiąże się z czasem dostępność komunikacyjna zwiększa się,
Atrybuty, cechy przestrzeni wg R. Szula:
1 skończoność i wyłączność (rezerwacja)
2 odległość
3 kierunek (np. ściana wschodnia, )
4 sąsiedztwo (coś co powoduje, że powstają konflikty przestrzenne)
5 wielkość
6 wypełnienie (obiekty naturalne, antropogeniczne)
Struktura przestrzeni to trwałe jej zróżnicowanie pod wzgl cech naturalnych oraz wynikające z tego wzajemne relacje przestrzenne wynikające między poszczególnymi elem składowymi obszaru
Ze wzgl na kryterium struktury elem przestrzeni dzielimy na:
a) strefowe – obszary określonego użytkownika stacjonarnego
b) liniowe – to elem infrastruktury technicznej (punkty osadnictwa)
infrastruktura – to zespół urządzeń użyteczności pub które są niezbędne do należnego funkcjonowania gospodarki.
Infrastruktura
|
Zagospodarowanie przestrzenne (K. Dziewoński) obejmuje wszystkie stałe zmiany w środowisku geog a zwłaszcza wszystkie urządzenia trwałe będące efektem świadczonej działalności człowieka.
Cztery podstawowe strefy zagospodarowania przestrzennego:
1 środowisko przyrodnicze
2 rozmieszczenie ludności i osadnictwo
3 system produkcji i usług
4 infrastruktura
Co powinno uwzględnić się w zagospodarowaniu przestrzennym (art. 1 pkt 2 )
1 Wymagania ładu przestrzennego, urbanistyki i architektury
2 walory architektoniczne i krajobrazowe
3 wymagania ochrony środowiska, zdrowia itd.
4 wymogi ochrony dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury
5 walory ekonomiczne i prawa własności
6 potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa
Gospodarka przestrzenna to:
– to gospodarowanie w przestrzeni i przestrzeni
– to wszelka działalność człowieka w przestrzeni wywołująca określone skutki przestrzenne zarówno pozytywne i negatywne
wg B Mlisza – to system składający się z elem:
a) czynnych – właściciele + dysponenci działek, regulator w systemie G.P.
b) biernych – konkretne działki terenu , infrastruktura
Ład przestrzenny – to optymalny stan zagospodarowania przestrzennego odpowiadający następującym kryterium:
– estetyczne , – funkcjonalne, – ekonomiczne, – społeczne, – techniczne, – ekologiczne
polityka przestrzenna – to świadome i władcze oddziaływanie podmiotów tej polityki na użytkowników przestrzeni w celu wywołania u nich określonych zachowań przestrzennych
– P.P proces decyzyjny związany z planowaniem i zarządzaniem przy czym decyzje te dotyczą rozwoju przestrzennego
