Haslo Memento mori w literaturze sredniowiecza

Haslo Memento mori w literaturze sredniowiecza Teocentryzm byl jedna z charakterystycznych cech okresu sredniowiecza. Byl to poglad filozoficzny, który w centrum zainteresowania stawial Boga, jako stwórce swiata, uznawano wyzszosc dóbr duchowych nad materialnymi, w filozofii natomiast dominowala mysl o zyciu posmiertnym.Obraz przemijalnosci, kruchosci urody, brzydoty starosci przypomina nam sredniowieczne Memento mori (pamietaj o smierci) i taniec smierci. Haslo Memento mori jest uwidocznione w literaturze hagiograficznej, czyli w zywotopisarstwie swietych.

Autor zwraca sie do czytelników – szczególnie tych, którzy nie zwracaja uwagi na to, ze sami tez kiedys umra – z przestroga, ze smierc dosiegnie kazdego. Utworze nawiazuje do charakterystycznego motywu sredniowiecza – Dance macabre czyli taniec smierci. Smierc zaprasza do tanca wszystkich, od krolów po kmiotków, zrównuje stany, nasmiewa sie z ziemskich wartosci. Celem jest przestroga, iz zycie ziemskie i wszelkie ziemskie dobra sa dla czlowieka marnoscia nie warta zabiegów i staran, natomiast zycie wieczne jest prawdziwa wartoscia, do której warto dazyc. Kazania Swietokrzyskie , w szczególnosci Kazanie drugie: na dzien sw. Katarzyny takze nawiazuje do Memento mori . Bóg ukazuje sie grzesznicy i nakazuje jej zyc w cnocie, gdyz zycie ziemskie przemija, natomiast liczy sie zycie wieczne. Wielki Testament jest poematem Francois a Villona. Jest to spowiedz grzesznika, próba nawrócenia. Podmiot liryczny zaluje swej rozwiezlej mlodosci, uswiadamia sobie nieuchronnosc smierci, zycie wieczne. Zaluje jednak, ze tak pózno to zrozumial. Utrór wienczy najslynniejszy chyba cytat z Villona ach gdzie sa niedgysiejsze sniegi – slowa ilustrujace ludzka tesknote za przeszloscia.Do utworów wiazanych z haslem Memento mori musimy zaliczyc takze Boska Komedie Dante Alighieri. Boska Komedia jest przypowiescia o sensie istnienia czlowieka na ziemi. Celem zycia ludzkiego jest Bóg i osiagniecie zbawienia. Zbawienie mozna osiagnac poprzez podporzadkowanie calego zycia Bogu, dazeniu do doskonalosci, do zbawienia. Przeslanie Boskiej Komedii jest w tym wymiarze zrozumiale: zycie kazdogo czlowieka jwst nieustanna wedrówka, której celem jest Bóg i zycie wieczne.