Historia imperium rzymskiego

 

 

„…, bo ród Juliuszów od samych bogów nieśmiertelnych pochodzi”

Gajusz Juliusz Cezar

Ze związku Anchizesa i boskiej Wenus narodził się Eneasz, który po upadku Troi musiał uciekać i tułać się po obcych krainach. Eneasz miał syna Askaniasza zwanego Julus, od którego bierze poczatek ród Juliuszów.

Już sam Jowisz przepowiadał bogini Wenus wielkość rodu Juliuszów:

„Wielkie losy czekają twego syna i jego pokolenie. Będą władać lacjum potężnym, zbudują grody przesławne, przez lat trzysta ród ich panować będzie nad ziemiami Italii, aż narodzi się z Marsa i królowej-kapłanki dwoje bliźniąt. Wykarmi je płowa wilczyca. Jedno z nich, imieniem Romulus, stanie się wielkim królem, założy gród niezdobyty i nazwie go Roma, a gród ten nad całym światem władzę posiędzie po wszystek czas i wszystkie wieki. I ziemie Achajów, i Achillesa dziedziny ugną się pprzed mocą Romy niezwyciężonej, aby po wiekach wypełniły się losy. Pomstę sprawiedliwą wezmą potomkowie Ilionu przesławnego na wnukach tych, co Troję w gruz obrócili. Zasię z rodu Askania-Jula, syna Eneaszowego, narodzi się Cezar, władca, który sławą gwiazd sięgnie i między niebianami zasiędzie, a państwo rzymskie rozszerzy swe granice aż po krańce świata. Za panowania Cezara szczęście i pokój zawita na koniec na znękana ziemię, złagodnieją obyczaje i wrota wojen zawarte będą na głucho.”