W „Historii Minotaura” Zbigniewa Herberta, główną i najważniejszą postacią był Minotaur. W tym tekście nie symbolizował on usposobienia zła, lecz człowieka chorego umysłowo. Król Minos był zawiedzony z takiego syna, przeważnie książę powinien rodzić się zdrowy, piękny i mądry. Minotaurowi jednak tych trzech charakterystycznych cech brakowało. Minos pragnął zmienić syna, chciał aby „zmądrzał”. postanowił oddać go do stanu kapłańskiego, kapłani jednak odmówili. Wtedy król postanowil zamknąć go w labiryncie wybudowanym przez Dedala, lecz i to nie pomogło. Następnie wyczerpawszy wszystkie środki
postanowił zabić syna, sprowadziwszy zabójce Tezeusza. I tak się stało. Minos nie mógł zaakceptować syna, wstydził się go, ponieważ po przez swoją chorobę różnił się od innych. Minosa Herbert opisuje jako człowieka złego, pozbawionego serca. Minotaur natomiast był dobrą postacią, nie był potworem lecz człowiekiem. W dzisiejszym świecie, niektórzy ludzie także postępują tak jak Minos. Nie umieją być tolerancyjni wobec innych ludzi. Myślę, że autor chciał nas skłonić do przemyślenia nad naszym życiem, czy takie postępowanie jest odpowiednie.
