Ignacy Krasicki w swoich bajkach, satyrach jak i w powieści „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki” porusza liczny temat wad ludzkich, ale nigdy nie wyśmiewa się z ludzi, których te przywary cechują. Poeta stara się jedynie okazać ludziom bezsensowność ich działań i powszechne zepsucie. W swoich utworach posługuje się komizmem, by ukazać przywary ludzkiego charakteru, uleganie obcym wpływom, ułomność systemu państwowego. Posługuje się ostrym dowcipem jako jedną z form krytyki, stosując zasadę nauki przez zabawę.
Utwory Krasickiego mają charakter dydaktyczny i wychowawczy. W zabawny sposób z „przymrużeniem oka” wytykają ludziom ich wady. Autor wspomina o czym będzie pisać we „Wstępie do bajek”. W wierszu tym opisane są rzeczy niemożliwe do zrobienia, wymyślone, dzięki czemu powstaje w nich idealny, nierealny świat. Przygotowuje czytelnika na to co się znajdzie w następnych bajkach, a wiec krytyka ludzi i ich charakterów, oraz sposób na prawidłowe postępowanie, a to co jest złe będzie żartobliwie wytykane.
Taką bajką jest „Szczur i kot”, opowiada bardzo krótko historyjkę szczura, który został zjedzony przez kota. Gdy szczur poczuł kadzidło powiedział do innych, że to wszystko jest dla niego, zakrztusił się dymem i w momencie nie uwagi został zjedzony przez kota. Bajka mówi o tym, że nie należy być zbyt pewnym siebie, bo możemy oberwać, a inni czekają na nasze słabości.
Bajka „Ptaszki w klatce” uczy nas, że wolność jest najcenniejszą rzeczą jaką możemy posiadać i nie ma wyższej wartości. Jest ona zbudowana na zasadzie porównania młodego ptaszka, który urodził się w klatce i dorosłego, który został do tej klatki złapany. Młody czuje się w niej dobrze, bezpiecznie, jest szczęśliwy, a dorosły, który kiedyś był na wolności wie co to jest i w klatce czuje się jak w więzieniu. Tekst można zinterpretować w kontekście patriotycznym, Polaka urodzonego w Polsce pod zaborami i urodzonego zanim Polska została wzięta do niewoli.
W bajce „Malarze” Krasicki porusza problemy ponadczasowe. Są one zawsze aktualne nawet aktualne w naszych czasach. Bajka ta oparta jest na zasadzie kontrastu. Opisuje ona bogatego Jana i Piotra, którzy żyli w ubóstwie. Piotr malował to co widział, pokazywał prawdę, a Jan upiększał swe obrazy, malował kolorowo to co ludzie chcieli widzieć. Jana obrazy sprzedawały się bardzo dobrze. U Jana pojawia się komercja, wszystko robi. Uważam, że ludzie chcą widzieć siebie jak najlepiej, bez wad, a nei takimi jakimi są. Wiersz krytykuje to, że można tylko zyskać schlebiając innym, a nie pokazując prawdę. Dla Jana liczą się pieniądze, a Piotr kieruje się uczuciami. Dziś w świecie wszędzie jestkomercja, wszystko robi się dla pieniędzy, jest to więc problem do dziś aktualny i będzie taki jeszcze długo.
Zaś w bajce „Dewotka” Krasicki ukazuje wiarę w Boga bez zrozumienia. Ludzie chodzą do kościoła, b taka jest moda, na pokaz. Bajka opisuje kobietę omawiającą „Ojcze nasz…” i w momencie kiedy wypowiada słowa „… i odpuść nam nasze winy i jako my odpuszczamy naszym winowajcom…” mocno pobiła służącą za to, że jej przeszkodziła. Widać, że jest to pusta wiara, która właściwie nie ma sensu.
Postaciami bajek Krasickiego często sa zwierzęta posiadające cechy ludzkie. Można z nich łatwo wyciągnąć morał, poruszają problemy aktualne do dzisiaj, są bardzo precyzyjne o zwięzłe. Satyry jego zaś są wychowawcze. Poeta wyśmiewa się z ludzkich wad, złych obyczajów i stosunków społecznych. Krytykuje prezentowane wady, nigdy nie porównując pozytywnych rozwiązań nie dając wzorów do naśladowania.
Ignacy Krasicki nie poprzestał na satyrach. Pisał także poematy heroikomiczne. Jednym z nich jest „Monachomachia” (wojna mnichów). Opisuje spór miedzy dwoma zakonami. Nieustępliwe waśnie powstają często z bardzo błahych powodów. Komizm przejawia się w świetnej charakterystyce „rycerzy w habitach” uwikłanych w wojnę bez miecza. Krytykuje złe cechy polskich zakonników, mówiąc o nich „wielebne głupstwo”. Stwierdza, że „nie habit czyni świętym”. Krytykuje ich wady takie jak pijaństwo. Lenistwo, głupotę i brak chęci do poszerzenia horyzontów intelektualnych. Pogodzić mógł ich tylko duży puchar wina.
Moim zdaniem Ignacy Krasicki był poetą śmiesznym, a zarazem wywołującym swoim humorem refleksje bardzo gorzkie.
Ignacy Krasicki w swych utworach uczy nas bawiąc, porusza problemy ponadczasowe. Wszystkie przedstawia w sposób zabawny (nawet do dziś) i choć sam jest zakonnikiem krytykuje złe cechy panujące w klasztorach. Widzi wady Polaków i chce je zmienić wytykając je w swoich utworach. Jednak widać, że są one tak mocno zakorzenione w narodzie polskim, że widać je d dziś. Te wady pozostaną w ludziach jeszcze długo, gdyż naśladownictwo, pijaństwo, obłudna wiara jak na razie się szerzy. Ludzie wolą nosić buty adidasa choć są kosztują czasem kilka razy drożej, niż zwykłe, a tel. komórkowy z boku też nieźle wygląda.
