Ignacy Krasicki (1735-1801), polski poeta, prozaik, dramatopisarz, publicysta. Urodził się w Dubiecku nad Sanem w rodzinie mającej tytuł hrabiów Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Był spokrewniony z najświetniejszymi rodami Rzeczypospolitej. Był świetnie wykształcony i tak jak jego bracia obrał stan duchowny.
Uważa się go za najwybitniejszego pisarza polskiego oświecenia. Uczył się w kolegium jezuickim we Lwowie i w seminarium duchownym w Warszawie 1751-1754. Skończył studia uzupełniające w Rzymie 1759-1761. Podczas bezkrólewia 1763-1764 znalazł się w najbliższym otoczeniu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Od panowania Poniatowskiego rozpoczął karierę duchowną Krasickiego. Kapelan królewski otrzymał biskupstwo warmińskie, tytuł książęcy, godność senatora Rzeczypospolitej. Pod koniec życia został arcybiskupem gnieźnieńskim.
Był uczestnikiem tzw. obiadów czwartkowych, gromadzących elitę kulturalną na dworze, i współautorem Monitora, najważniejszego wówczas czasopisma społeczno-politycznego.
Kiedy został biskupem warmińskim, na jego dworze w Lidzbarku Warmińskim (Heilsbergu) rozkwitało życie kulturalne i artystyczne. Był zwolennikiem klasycyzmu i racjonalizmu, był krytykiem różnych warstw społecznych, nie wyłączając kleru.
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Do najważniejszych utworów Krasickiego należą: poemat heroikomiczny Myszeis (1775), powieść satyryczno-utopijna Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia, czyli Wojna mnichów (1778) wyszydzająca zepsucie obyczajów zakonnych, powieść edukacyjna Pan Podstoli (cz. 1-2, 1778-1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779), Antymonachomachia (1779), powieść o charakterze rozprawy filozoficzno-obyczajowej Historia (1779), Wojna chocimska (1780), encyklopedia Zbiór potrzebniejszych wiadomości… (tom 1-2, 1781-1783), alegoryczna Powieść prawdziwa o narożnej kamienicy w Kukurowcach (1794).
Jest także autorem głośnych patriotycznych utworów: Hymnu do miłości ojczyzny (1774) i Pieśni na dzień 3 maja 1792. Był w wielu gatunkach literackich, jak bajki czy satyry, prawdziwym mistrzem, a na przykład w prozie – nowatorem.
Praca również w załączonym pliku
