„Bo kto nie był ni razu człowniekim, temu człowiek nic nie pomoże”.- mówi jeden z duchów przybywający na uroczystośc Dziadów.
Człowiek rodzi się z czystą nie zapisaną kartą życia. Z chwilą gdy przychodzi na świat, zaczyna tę kartę zapisywać. Co będzie na niej?
Wszytsko to, co w ciągu swego życia zrobił: dobrze, czy źle, dla siebie, czy dla innych, wszytsko co osiągnął i co zaniedbał.
Od pierwszej chwili otoczony jest radością, miłością i ciepłem rodziców, teraz rozpoczęła się droga, którą musi podążać, aby osiągnąć najwyższy cel- człowieczeństwo.
Uczucia, którymi otoczony był od narodzin odgrywać będą w jego życiu szczególną rolę.
Uważam więc, zę do godnego życia potrzebna jest miłość, szacunek i pomoc potrzebującym. Nie można być egoistycznym i myśleć tylko o sobie.
Należy być wyrozumiałym, aby być zrozumianym przez innych. Do życia potzrebne są uczucia: miłośc, współczucie bez którego jesteśmy niczym, stajemy się nieczuli na wszelkie życiowe, ludzkie, często trudne i przykre problemy.
Człowieczeństwo można osiągnąć również przez cierpienie, gdyż nie zaznawszy nigdy tego uczucia, nie doceniamy słodyczy dostatku i dobrego losu.
Podczas naszej ziemskiej podróży potrzeba abyśmy byli bohaterscy i honorowi.
Powinniśmy wykazać się odwagą i uczciwością.
Wykazanie męstwa i uporu, świadczy o tym ,że jest w nas choć odrobina ludzkości….
Posiadając te wszytskie cechy, można uczciwie i z godnością powiedzieć, że jest się CZŁOWIEKIEM!
