Jak żyć? Czy Ty, jako przedstawiciel młodego pokolenia XXI wieku, odnajdujesz odpowiedź na to pytanie w twórczości poety renesansowego Jana Kochanowskiego?

Jak Kochanowski był jednym z najwybitniejszych poetów renesansowych w Polsce. W jego dorobku twórczości znajduje się wiele pieśni, w których można odnajdywać prawdy życiowe, oraz cykl trenów, które powstały za sprawą tragicznej śmierci jego córeczki.

Jako przedstawicielka młodego pokolenia XXI wieku jestem skłonna twierdzić, iż w dziełach Kochanowskiego można odnaleźć odpowiedź na pytanie: Jak żyć?

Poparciem tej tezy jest fraszka: „Na dom w Czarnolesie”, w której znajduje się topos arkadii, czyli sielankowego życia. Podmiot liryczny zwraca się do Boga o skromne, lecz moralne życie. Prosi Boga, by przeżyć godnie swoje życie, bez zbytnich majątków. Zależy mu na ludzkiej życzliwości, zdrowiu. Również dla młodych ludzi XXI wieku najważniejsze powinno być ciepło domowego ogniska, rodzina a nie bogactwa i rzeczy materialne, które dają ludziom jedynie chwilową pociechę.

W „Pieśni IX” natomiast znajduje się echo postawy stoickiej, która każe godnie przyjmować szczęścia i nieszczęścia, zachować spokój i wiarę oraz nie pozwolić, by chwilowe szczęście zanadto nas uskrzydliło.

Jako młody człowiek odnajduję w cytacie:
„A nigdy nie zabłądzi,
Kto tak umysł narządzi,
Jakoby umiał szczęście i nieszczęście znosić,
Temu mężnie wytrzymać, w owym się nie wznosić.”
sposób na życie, by nie dać się nieść negatywnym emocjom, by w każdej chwili zachować rozum.

Cytat z „Trenu XIX”:

„…ludzkie przygody
Ludzkie noś, jeden jest Pan smutku i nagrody”

traktuje o ludzkiej słabości, które wynika z nieszczęścia dotykającego ludzi i ich bliskich. Tren nie pozwala nam się poddawać ani załamywać w trudnych chwilach. Nie powinniśmy wątpić w naszą religię, gdyż jest tylko jeden Bóg, który wynagrodzi nas za trud i cierpliwość. Ta prawda życiowa sprawdza się w współczesnym świecie, bo zbyt wielu ludzi nie pokłada nadziei w Bogu, wątpi w Niego, gdyż przytrafiają im się nieszczęścia. My, młodzi, nie powinniśmy wątpić w dobroć Boga.

„Służmy poczciwej sprawie, a jako kto może,
Niech ku pożytku dobra spólnego pomoże” – cytat z „Pieśni XIX” uświadamia ludzi o tym, by nie przyjmowali egoistycznych postaw, czyli nie myśleli wyłącznie o sobie, lecz mieli na uwadze dobro państwa, bez którego Polacy by nie istnieli. Jeśli kraj się pogrąża, to pogrążają się również jego mieszkańcy. Pieśń daje nam, młodym do myślenia, abyśmy dbali nie tylko o własny interes, ale również o dobro ogółu.

Twórczość Kochanowskiego jest uniwersalna, czyli ponadczasowa. Prawdy życiowe odnajdzie w jego pieśniach człowiek każedgo pokolenia. Nigdy nie stracą na swojej wartości i na zawsze pozostaną prawdą dla ludzi.

———————————————–
Komentarz Prof.:

„Rozumiesz temat; analizujesz większość podanych cytatów, ustalasz wnioski. Cenniejsze byłoby wyrażanie częściej własnych sądów (nie ogólnych, w imieniu „wszystkich” i ich dotyczących) -co sugeruje sformułowanie tematu. Wnioski dość ogólnikowe.
Kompozycja właściwa; wyróżniki graficzne; język na ogół poprawny.”