Urodził się 21 października 1913 roku w Trawnikach Lubelskich.Ojciec, Zbigniew, zmarł w czasie I wojny światowej.Wychowywany był wraz z młodszą siostrą przez matkę. Dzieciństwo upłynęło mu w Piotrkowie Trybunalskim. Po ukończeniu gimnazjum studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Pierwsze próby poetyckie pochodzą z 1933 roku.Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej ale uciekł z transportu w listopadzie 1939 r. wstąpił do tworzącego się w Krakowie konspiracyjnego Związku Jaszczurczego, podporządkowanego później AK.W 1943 ożenił się z Magdaleną Bojanowską, studentką podziemnego Uniwersytetu w Warszawie. W październiku 1944 roku został zgarnięty przez hitlerowców wraz z żoną podczas łapanki wywieziony do obozu przejściowego w Pruszkowie. Po odzyskaniu wolności Jerzy Kozarzewski jak najszybciej wrócił do kraju.Gdy ujawniły się jego pasje muzyczno-plastyczno-literackie powierzono mu organizację Społecznego Ogniska Muzycznego w Nysie, którego został pierwszym dyrektorem w 1957 roku.Żywo angażował się w ważne przedsięwzięcia kulturalne i społeczne miasta, był członkiem Forum działaczem Komitetów Obywatelskich i Rozwoju Ziemi Nyskiej, organizacji działających na rzecz osób potrzebujących różnorodnej pomocy w tym finansowej ale wrócił do poezji.Zmarł 1 lutego 1996 roku. Pochowany jest w grobowcu rodzinnym na Powązkach w Warszawie.Z okazji 80 rocznicy urodzin Jerzy Kozarzewski został uhonorowany przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, otrzymał też honorową odznakę Zasłużony dla Ziemi Nyskiej.
