Jest w piersi mojej cichy grób,
Żaden go kwiat nie stroi
I żaden tam nie leży trup
W śmiertelnej swej ostoi…
Nie dzwoni nad nim dzwonów spiż,
Nie ciężą ziemi bryły;
Nie sterczy kamień ani krzyż
U cichej tej mogiły…
Tylko w nią zapadł promień ten,
Co złocił moje życie…
Tylko w niej leży cichy mój sen
I ufne serca bicie!
