Dickens Charles (1812-1870), jeden z najwybitniejszych powieściopisarzy angielskich i europejskich. Z początku dziennikarz i reporter prasy liberalnej, a także sprawozdawca parlamentarny.
Twórczość prozatorską rozpoczął od szkiców obyczajowych, które przerodziły się w powieści, takie jak Klub Pickwicka (1836-1837, wydanie polskie 1870), przynoszące mu dużą popularność. W jego twórczości dominuje troska o los ludzi pokrzywdzonych przez społeczeństwo, zwłaszcza ubogich i dzieci.
Realizm łączył z atmosferą baśni, liryzmu i cudowności, np. w Opowieściach wigilijnych (1843-1845, wydanie polskie 1958). Powieści Dickensa stanowią wielką panoramę życia i obyczajowości Anglii w XIX w., uwzględniającą niemal wszystkie środowiska. Kreślił ją z poczuciem humoru, niekiedy „czarnego”, ukazując często postaci dziwaków, wprowadzając elementy groteski oraz karykatury.
Wyodrębnia się grupę utworów o losach młodych bohaterów, przechodzących twardą szkołę życia, np. Oliver Twist (1838, wydanie polskie 1846, Nicholas Nickleby (1839, wydanie polskie 1847), a zwłaszcza zawierający pierwiastki autobiograficzne Dawid Copperfield (1850, wydanie polskie 1888). Tzw. opowieści gwiazdkowe, m.in. Świerszcz za kominem (1845, wydanie polskie 1914) cechują się w zasadzie pogodnym spojrzeniem na życie.
Powieści z ostatniego okresu życia skłaniają się ku pesymizmowi i zwątpieniu, czy pokonanie zła jest możliwe, m.in. Dombey i Syn (1848, wydanie polskie 1863), Ciężkie czasy (1854, wydanie polskie 1899), Mała Dorrit (1857, wydanie polskie 1925). Także szkice z podróży Zarys Ameryki (1859, wydanie polskie 1863) i Opowieści o dwóch miastach (1859, wydanie polskie 1863), powieść dotycząca rewolucji francuskiej i jej nieuchronnego okrucieństwa.
