Szanowni zebrani!
Patriotyzm, o którym chcę dziś mówić, od dawna zajmował poczesne miejsce.
Jak powszechnie wiadomo, każdy z nas w mniejszym lub większym stopniu interesuje się sprawami swojego kraju. Na pewno każdy ma jakieś odrębne zdanie na temat naszego państwa, jego pozycji politycznej oraz przyszłości i ilu jest ludzi- tyle różnych poglądów.
Zastanówmy się teraz jaką rolę patriotyzm odgrywał w renesansie. Jeżeli obecnie przeciętnemu zapracowanemu obywatelowi leży na sercu sprawa rozwoju państwa, w którym żyje, to z pewnością zajmowała ona umysły ludzi z tamtego okresu.
Weźmy pod uwagę jednego z poważnych ludzi renesansu, a mianowicie Piotra Skargę- gorliwego patriotę. Jemu to właśnie zależało na dobru Rzeczpospolitej. Ukazuje to w swoim zbiorze „Kazań Sejmowych”, gdzie opisywał społeczeństwu problemy kraju. Wyraźnym przykładem miłości do ojczyzny i rodaków było napiętnowanie tego, co dzieje się w państwie polskim- wewnętrzna niezgoda, niesprawiedliwość prawna, a także upadek moralności i osłabienie władzy króla.
Drugim godnym uwagi twórcą renesansu był Jan Kochanowski. Również on omawiał w swoich dziełach problem patriotyzmu. W jego twórczości bardzo ważną pozycję zajmują sprawy ojczyzny. Wzorzec obywatela- patrioty został doskonale ukazany w „Pieśni o cnocie” jak i „Pieśni o spustoszeniu Podola”, gdzie autor wzywa ludność do dbania o swoją ojczyzną. Wskazuje na możliwość zagrożenia w przyszłości. Jest poetą dalekowzrocznym. Zależy mu na tym, by naród wyciągał wnioski na przyszłość.
Pisząc o patriotyźmie nie można nie wspomnieć o Mikołaju Reju. Wjednym ze swoich utworów ukazuje, że bardzo ważne miejsce zajmuje waga języka polskiego. Żaden naród nie może istnieć bez swojego języka.
Kolejny człowiek doby renesansu to Tomasz Morus. W swoim dziele „Utopia” ukazał jak bardzo troszczy się o swoje państwo. Pragnął zbudować kraj, w którym króluje sprawiedliwość, nie ma kłótni, sporów, wojen, panują zasady równości i idea poświęcenia jednostki dla ogółu. Z pewnością większość z was czytając to dzieło pomyślała sobie: „świat Morusa jest złudny i raczej nierealny”. Zgadzam się z tym, jednak co z chęcią autora do budowania porządku i ładu? Doceńmy to! Zauważmy w jego dzieletroskę o państwo i obywateli. Utopijny świat Morusa budował w obywatelach patriotyzm.
Czy oprócz tego, że zajmował on tak ważne miejsce w literaturze, nie był obecny również w życiu codziennym? Myslę, że jeśli występuje on teraz, to z pewnością był i wtedy i to w znacznie większym stopniu. Obecnie, jak zdążyliście już pewnie zauważyć, nie przejawia się on głównie troską o obywateli. Chodzi o dobro ogółu, o ojczyznę.
Ojczyzna to my! Każdy powinien uczciwie wykonywać swoje małe uczynki, które prowadzą do zgody, ładu i w rezultacie wpływają na patriotyzm w naszym państwie.
Spróbujmy zatroszczyć się o Polskę!
Weźmy przykład z wielkich myślicieli renesansu!
Dostałam za tą pracę 5 😉
