W Antygonie Sofoklesa mamy do czynienia z konfliktem tragicznym , sprzecznością pomiędzy prawem ziemskim i boskim . Autor stawia głównych bohaterów : Antygonę , Kreona , Hajmona i Eurydykę w sytuacji wyboru . Nie są oni zmuszeni wybierać między dobrem a złem lecz między wartościami równorzędnymi .Nad bohaterami ciąży klątwa bogów , dlatego każde ich przedsięwzięcie , każdy wybór musi zakończyć się klęską . Antygona – córka Edypa, która kierując się bożymi i ludzkimi prawami , według których pogrzeb przysługuje każdemu człowiekowi , decyduje się wbrew woli Kreona- króla Teb, pochować zwłoki brata -Polinika. Prawa odwieczne , boskie stawia ponad prawa , które ustanawia śmiertelny władca .Jej motywem jest lojalność i poczucie obowiązku wobec rodziny . Jej zdaniem dokonuje „świętej zbrodni” . Pragnie zyc w zgodzie z sama sobą . Uważa , że śmiertelnik nie może przekreślić praw boskich , a śmierć która jej grozi przyspieszy tylko to co i tak ją czeka . Jest odważna i zdecydowana . Nie lęka się, ze wcześniej spotka się z bliskimi . Żałuje jedynie, ze w swoim krótkim życiu nie zdążyła zakosztować miłości, małżeństwa ani macierzyństwa. Dumna bierze cala winę na siebie odrzucając pomoc siostry – Ismeny . Staje się ofiara tyranii. Bohaterska z pokorą godzi się na swój los . Uważam ze postępuje ona słusznie wypełniając swój obowiązek .Nie można jednak nie przyznać pewnych racji Kreonowi – przedstawicielowi prawa ziemskiego . Król uważa , że po bratobójczej wojnie – Polinika i Eteokla , potrzebny jest w państwie spokój .Anarchia może stać się przyczyna upadku . Pracowity król jest zastępca bogów , jest uprawniony do wydawania rozkazów w ich imieniu .Jego zdaniem władca nie może cenić wyżej najbliższych niż ojczyzny i dlatego bez względu na pokrewieństwo powinien ukarać zdrajcę .Antygona jest zaręczona z jego synem Hajmonem. Polinejk sprowadził przeciwko Tebom wojska , które miały zniszczyć miasto .Zdaniem króla nawet po śmierci nie może on być potraktowany na równi z obrońcą państwa – Eteoklem . Taka kara ma dodatkowo odstraszyć przyszłych buntowników .Antygona w jego oczach dopuściła się zuchwalstwa . Kobieta nie może dyktować praw, także lud nie ma wpływu na postępowanie króla . Zaślepiony pycha Kreon nie widzi ze niszczy swoich najbliższych . Nie może tolerować buntu , a niedopełnienie obietnicy ukarania winnych rzuciłoby na niego złe światło . Był by postrzegany jako niesprawiedliwy władcą . Jest człowiekiem gwałtownym , skorym do gniewu ,nieustępliwym i pełnym podejrzliwości .Boi się także przyznać rację Hejmanowi – swojemu synowi , który opowiada się za Antygona . Potępiam Kreona za jego zaślepienie i przesadne ambicje . Za późno zauważa on swój błąd .Spotyka go za to stosowna kara . Przypłaca to samobójczą śmiercią najbliższych – żony i syna .Obydwie te postacie dążą do udowodnienia swoich racji . Uważam ze i Kreon i Antygona postępowali słusznie według swoich przekonań .Zostali oni ukarani . Antygone za nieposłuszeństwo spotkała śmierć , Kreona utrata rodziny.
