Koń, jak rzadko które zwierzę miał istotny wpływ na rozwój cywilizacji. Przez wieki, a nawet tysiące lat przysłużyły się ludziom, czego nie uczyniło do tej pory w takim stopniu żadne inne zwierzę.
Człowiek przez wieki używał woła i osła jako środku transportu. Ale były one zbyt powolne, a człowiek zawsze dążył do tego, aby przemieszczać się coraz szybciej i coraz dalej. Dzięki koniowi jego marzenie stało się bardziej realne. Lecz istota ludzka kierując się jeszcze większą chęcią do szybszego przemieszczania się w końcu wymyśliła maszynę parową.
Od 2000 r.p.n.e. zaczęto hodować odmianę konia pociągowego. Koń nie ma rogów przez co człowiek musiał zakładać uprzęże na szyję konia, co bardzo utrudniało mu oddychanie. W X w. wynaleziono uprząż, która przenosiła siłę ucisku z szyi na klatkę piersiową.
W pewnym okresie konie zaczęły się pojawiać na bolach bitewnych. Na początku zaprzężone w rydwany, a później ?ubrane? w siodła i z wojownikiem na grzbiecie.
Koń był zwierzęciem bardzo drogim w utrzymaniu, a więc było na niego stać tylko zamożnych. Długotrwała opieka nad koniem, przyczyniła się do tego, iż ich właściciele mieli ze swoimi konikami bardzo dobry kontakt, niektórzy uważali ich nawet za swoich przyjaciół i szczerze upłakiwali ich śmierć.
Dobroczynne działanie konia na psychikę człowieka zauważono i wykorzystano w hipoterapii (zespół działań mających na celu przywracanie zdrowia i usprawnianie przy pomocy konia i jazdy konnej.). Pomaga ona w leczeniu wielu chorób np. chorób mięśni, mózgowego porażenia dziecięcego, Zespółu Downa czy autyzmu.
Człowiek dość szybko zdał sobie sprawę, że od konia jest uzależniony nie tylko jego komfort, ale czasami nawet jego życie. Bez ustanku przez 4 tysiące lat koń dawał człowiekowi wszystko, co najlepsze, wnosząc wkład w rozwój cywilizacji.
