Mimo różnorodnych form, dzięki jakim można docierać do ludzi, często możemy znaleźć wiele podobieństw w, na pierwszy rzut oka, znacznie różniących się dziełach.
Dziela dwóch artystów żyjących w xvii wieku : Williama Hogharta i Ignacego Krasickiego, są z pozoru swoimi przeciwieństwami. Obraz Hogharta który pobudza zmysł wzroku, a utwor literacki Krasickiego, w który wsłuchując się zaczynamy analizować w naszym mózgu.
,,Żona modna” autorstwa Krasickiego jest utworem satyrycznym. Utwór ten podkreśla wady kobiety, która popadła w skrajny kosmopolityzm. Stan społeczny nie decyduje o naszym charakterze : Filis brak dobrego wychowania, gdyż pomiata innymi ludźmi, jest próżna i zakłamana. Satyra ta mówi nam również, jakim błędem jest małżeństwo bez miłości, gdzie chodzi tylko i wyłącznie o pieniądze – Piotr, maż tytułowej Zony modnej, żałuje swojej chciwości, lecz po ślubie zostało mu już tylko narzekać i poddawać się zachciankom Filis.
,,Przy śniadaniu” Hogharta jest drugim z sześciu obrazów cyklu ,,Modne małżeństwo”. Seria ta przedstawia opowieść o parze młodych małżonków, którzy pobrali się tylko ze względu na majątek. ,,Przy śniadaniu” w dosadny sposób ukazuje chaos i bark miłości w mieszczańskim domu. Obraz ten podkreśla również ludzkie wady : mimo bycia wysoko urodzonym, małżonkowie nie zachowują się tak, jak to należy mieszczanom. Ziewają, przeciągają się, siedzą w nieuporządkowanym bałaganie.
Mimo różnicy w formie, oba dzieła mają wspólny temat i cel : ukazują czytelnikom i oglądającym ludzką próżność i brak miłości wraz ze skutkami, jakie niesie za sobą takie postępowanie.
