W sredniowieczu wykształciły się wzory zachowań ludzkich, które były uznawane za szczególnie poządane. Należał do nich ideał rycerza, władcy, astety. Były to postacie które najbardziej charakteryzowały tą epokę.
Moim zdaniem, osoba rycerza, jako wzorca średniowiecznego moze być zrealizowana w dzisiejszym społeczeństwie. Na dzień dzisiejszy nie ma ludzi, którzy byliby w stanie wyrzec się luksusu, tak jak asceta.
Takim wzorem średniowiecznego rycerza może być człowiek, dla którego najważniejszymi wartościami są: miłość do ojczyzny, do wybranki serca, wiara w Boga. Ponadto w walce z przeciwnościami losu i z wrogiem jego postępowanie jest zgodne z godnością i honorem. Wykazuje się odwaga i mestwem jak Jurand ze Spychowa. Taki człowiek stawia Boga na pierwszym miejscu. Gotów jest oddać życie za towarzyszy niedoli, jak i za przyjaciół i bliskich. Musi być wzorem do naśladowania, autorytetem, budzić podziw u przyjaciół i strach u wrogów. Musi tez miec dobre imię. Powinnien być wierny ojczyźnie i swojej wybrance serca jak Zbyszko z Bogdańca swojej Danusi. Musi byc kulturalnym mężczyzną i przestrzegać kodeksu rycerskiego. Ma być dobry, litościwy, pomocny, wspaniałomyślny, honorowy, prawy, uczciwy, szczery, lojalny. Jego życie ma przebiegać według hasła” Bóg, Honor, Ojczyzna”. To wymaga od niego troski o honor własny jak i przeciwnika . Nie może poddać się, walczy do końca. Można na nim zawsze polegać.
Rycerz mógłby zaistnieć w dzisiejszym świecie. Jednak w tych czasach jest to z reguły niemożliwe, aby jakiś człowiek zachowywał się, tak jak sredniowieczny rycerz. Coraz rzadziej zdarza się że mężczyzna ma jedną wybrankę serca i jest jej wierny. Teraz coraz więcej ludzi stawia przyjemności przed Bogiem, Honorem i Ojczyzną.
Ale dodzisiejszych czasów przetrwał honorowy sposób postepowania. Nazywamy go ” sawuowiviwse”. Wymaga kultury na codzień w różnych sytuacjach, okazywania szacunku dla starszych i kobiet, odpowiedniego zachowania się przy stole, czystości języka i umiejętności wyrażania swoich myśli i uczuć tak, by nie ranić drugiego człowieka.
