Poeci greccy:
1. Safona- pisała o miłości
2. Tyrteusz- pisał o patriotyźmie
3. Anakreont- pisał o tematyce biesiadniej
ALEGORIA- typ symbolu, ustalony dla wszystkich jednakowy.
STYL WYSOKI:
* zawiera dużo metafor
* dużo porównań
* dużo wykrzyknień
NARRATOR W EPOSIE jest:
* wszechwiedzący
* obiektywny
* nie wygłasza swych opinii
* wszechoobecny
AOJD- wędrowny śpiewak
Separatyści- ludzie uznawający Homera za twórcę „Iliady”
Pluaraliści- ludzie uważający, że Homer tylko powiązał poszczególne pieśni
Unitaryści- ludzie uważający Homera za twórcę „Iliady” i „Odyseji, ze względu na jedność kompozycji.
EPOSY:
a) HOMERYCKI- świat przedstawiony ma dwupłaszczyznową strukturę, ukazuje świat bogów i ludzi,
b) BOHATERSKI- o bitwach, np. „Iliada”
c) FANTASTYCZNY- bohater przygodowy, np. „Odyseja”
BUDOWA ILIADY I ODYSEJI
1. Inwokacja- zwrot do bogów.
2. Kompozycja epizodyczna.
3. Apostrofa- prośba o natchnienie.
4. Środki stylistyczne.
5. Wielowątkowa fabuła.
6. Tekst zbudowany z ksiąg.
7. Wszechwiedzący, obiektywny narrator.
EPOS- utwór wierszowany; opisuje wydarzenia fikcyjne na tle historycznym; bohaterowie mogą być prawdziwi, bądź fikcyjni.
FUNKCJA RETADRACYJNA- funkcja opóźniająca fabułę (są to opisy)
PARALELIZM- równoleżność płaszczyzn fabularnych; są dwie płaszczyzny, przenikają się, są od siebie zależne.
ARYSTOTELES:
* twierdził, że bohater poematu jest dobry lub zły, nikgdy pośrodku
* treść poematu wynika z naśladownictwa.
HORACY:
* unikanie rzeczy nieprawdopodobnych,
* jednolitość nastroju, stylu
* autor powinien posługiwać się emocjami
* musi mówić prawdę, podpartą na doświadczeniach.
HIBRIS- uosobienie pychy
UKSZTAŁTOWANIE FABUŁY:
1. Perypetie- powikłąnia.
2. Zbłądzenie tragiczne.
3. Hibris- uosobienie pychy.
4. Rozpoznanie.
EPOS HOMERYCKI- przedstawiony świat ma dwupłaszczyznową strukturę, ukazuje świat bogów i ludzi, cechy:
* nagromadzenie epitetów (funkca wywołania obrazowości)
* występowanie stałych epitetów ( styl podniosły)
* występowanie porównań homeryckich ( retardacja- funkcja opóźniająca fabułę)
* heksametr (wiersz antyczny oparty na mierze antycznej).
