Kultura jezyka to termin, choc wieloznaczny, jednak wyraznie zwiazany z wartosciujacym rozumieniem kultury. Oznacza on umiejetnosci „poprawnego” (czyli zgodnego z norm językowych slugiwania sie językiem zarówno w mowie jak i w piśmie.Wszelkie odstepstwa od normy traktowane sa jako błędów językowych badz jako innowacje językowe.
Blad jezykowy to nie uswiadomione i niczym nie uzasadnione funkcjonalnie odstepstwo od normy językowej,czyli utrwalonego i przyjetego powszechnie sposóbu wymawiania i zapisywania slów w danym języku.
Przykladem czesto spotykanych bledów jezykowych w języku polskim sa wyrazenia: poszlem (zamiast poszedlem), wzielem (wzialem), te okno (to okno), czy tez naduzywanie poprawnego tylko w niektórych sytuacjach zwrotu na dzien dzisiejszy (dzisiaj).
Zgodnie ze starozytna jeszcze klasyfikacja opisana przez Kwintyliana bledy jezykowe dziela sie na barbaryzmy i solecyzmy. Barbaryzm jest to uzycie niepoprawnej formy wyrazu (np. wzielem), solecyzm natomiast polega na polaczeniu poprawnych formalnie wyrazów w niepoprawna konstrukcje skladniowa (np. uzywam dlugopis).
Bledy jezykowe uzywane szczególnie czesto, trafiaja po jakims czasie do slowników jako wyrazenia poprawne, na poczatku jedynie w mowie potocznej, potem takze starannej. Proces ten ilustruje doskonale dokonujaca sie wlasnie zmiana zachodzaca w przypadku biernika liczby pojedynczej zaimka ta, przyjmujacego w tym przypadku forme te np. te ksiazke (jest to forma poprawna, wzorcowa). Jednak coraz czesciej spotykana forma ta wypiera forme wczesniejsza i niedawno poprzez wpisanie jej do slownika jezyka polskiego zezwolono oficjalnie na jej uzywanie, choc na razie tylko w mowie niestarannej, potocznej. Jednak mozna sie spodziewac, ze niedlugo trafi ona takze do mowy starannej. Podobny proces zachodzil w dziejach kazdego jezyka wielokrotnie.
