Legenda o św. Aleksym.

Aleksy w wieku 24 lat ożenił się, w noc poślóbną pozostałwi swoją młodą żonę w dziewictwie i poszedł za Bogiem. Rozdał cały swój majątek i przybrał szaty nędzarza. Podróżował, za jego życia dokonały się liczne cuda, np: Matka Boska zeszła z obrazu i za sprawą klucznika otworzyła drzwi Kościoła Aleksemu. Następnie bohater powrócił do ojczyzny, gdzie przez 16 lat żył pod schodami własnego domu. Żona dowiedziała się o tym, iż ten żebrak to jej mąż, z listu. W dniu śmierci Aleksego dokonał się inny cód – uruchomiły się samoczynnie dzwony Kościołów. Bez wątpienia postać Aleksego jest przykładem godnym naśladowania – wzorem paremetycznym*. Aleksy był ascetą*, umartwiał się, bowiem wierzył, że poprzed takie życie osiągnie zbawienie i życie wieczne

*wzór paremetyczny – wzór godny naśladowania, postawa którą powinni ludzie naśladować
*asceta – człowiek świadomie wyrzekający się dóbr materialnych, umartwiający się w imię wartości
duchowych, celem ascety jest osiągnięcie życia wiecznego i zbawienia