Gdańsk, 19 sierpnia 2005r.
Cześć Peter!
Od naszego spotkania upłynęło już sporo czasu i wiele rzeczy się wydarzyło. Pamiętasz, kiedy byłeś w Gdańsku razem poszliśmy pod pomnik trzech krzyży. Właśnie w tym roku minie 25 rocznica wydarzeń sierpniowych, a co jest z tym związane powstanie Solidarności.
Na wybrzeżu wszystko zaczęło się protestem 14 sierpnia 1980 roku, kiedy to komitet strajkowy zażądał przywrócenia do pracy Anny Walentynowicz i Lecha Wałęsy, wzniesienia pomnika Ofiar Grudnia 1970 r., gwarancji nierepresjonowania strajkujących, podwyżek płac o 2 tys. zł oraz zasiłków rodzinnych jak w Milicji Oywatelskiej. Dyrekcja stoczni wyraziła zgodę tylko na trzy pierwsze żądania. Rozpoczął się strajk okupacyjny. Powstał Międzyzakładowy Komitet Strajkowy z Wałęsą jako przewodniczącym i strajki objęły 21 zakałdów na wybrzeżu. Została także zatwierdzona ostateczna wersja 21 postulatów. Przed bramą stoczni ksiądz Henryk Jankowski odprawił mszę świętą, a w miejscu gdzie w 1970 roku polegli stoczniowcy postawiono drewniany krzyż. Do rozmów ze strajkującymi przybyła do Gdańska Komisja Rządowa z Mieczysławem Jagielskim na czele. Wreszcie 31 sierpnia przyjęto 21 postulatów i podpisano porozumienie. W Gdańsku przedstawiciele z całej Polski powołali ogólnopolski Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” oraz Krajową Komisję Porozumiewawczą.
Dzień 31 sierpnia od 2005 roku został uznany świętem państwowym i nazwany dniem Solidarności i Wolności.
Teraz, po 25 latach w Polsce hucznie będzie obchodzona ta rocznica.
Peter, mam dla Ciebie propozycję nie do odrzucenia. Może byśmy się wreszcie spotkali. Nadarza się okazja, ponieważ zapowiedziane są liczne atrakcje muzyczne i kulturalne związane z obchodami dwudziestopięciolecia Solidarności.
Między innymi na terenie stoczni odbędzie się wiowisko muzyczne i świetlne Jeana Micheala Jarra oraz uroczysty koncert symfoniczny Jana Kaczmarka.
Na tym kończę mój list. Będę z niecierpliwością oczekiwać Twojej odpowiedzi.Pozdrawiam.
