LODOWCE- Wyglądzie obecnej powierzchni lądów zaznaczył się wpływ dawnych zlodowaceń. Żeby powstały lądolody muszą zaistnieć odpowiednie warunki: a) niska temperatura; b) duże nawilgocenie; c) wysokie góry i szerokości geograficzne. Granica wiecznego śniegu- masy śniegu pod wpływem niskiej temp., dużej wilgotności powietrza, dużego ciśnienia, przekształcają się w tzw. firn, a następnie zamienia się w zbity lód. Granica powyżej której panują takie warunki to GWŚ. ||| Na obszarach okołobiegunowych pokrywy lodowe sięgają wysokości od 2 do 4-5 tyś m. n.p.m. Wszystkie pokrywy lodowe dzielimy na: a) lądolody- lodowce kontynentalne; b) czapy lodowe- lodowce fieldowe, powstają na płaskowyżach, np. występują na Islandii, płn. obszarach Skandynawii; c) lodowce górskie- występują wysoko w górach. Każdy składa się z 2 części- górna- pole firnowe i dolna- jęzor lodowcowy. Pole firnowe od jęzora dzieli GWŚ. Schodzący z gór lodowiec powoduje przeobrażanie się doliny v-kształtnej i powstaje dolina u-kształtna. Doliny te poznajemy po tym, że mają strome zbocza i wklęsłe dna. Materiał skalny różnej wielkości wmarznięty w lód tworzy morenę. Po ustąpieniu lodowca tworzą się w górach moreny boczne, natomiast materiał pozostawiony na dnie dolin nosie nazwę moreny dennej. Materiał skalny przenoszony w dół wraz z lodowcem i przytopieniu stale nasuwającego się czoła lodowca gromadzi się przed nim tworząc morenę czołową. Fiordy- doliny polodowcowe zalane przez morze. Cyrki górskie (kotły górskie)- tam gdzie pole firnowe przechodzi w jęzor lodowcowy tworzą strome progi, które oddzielają cyrk lodowcowy od doliny. Po stopieniu się lodowca w kotłach lodowcowych tworzy się jezioro (np. Morskie Oko w Tatrach).
